DAVOS – Op zijn jaarlijkse bijeenkomst in het Zwitserse Davos heeft het World Economic Forum (WEF) dit jaar bedrijven uit de hele wereld opgeroepen om zich te verplichten tot het terugdringen van hun netto-uitstoot van broeikasgassen tot nul in 2050, op zʼn laatst. Uit de klimaatwetenschap blijkt dat zulke reducties nodig zijn om de doeleinden van het klimaatakkoord van Parijs van 2015 te verwezenlijken en om catastrofale klimaatverandering te voorkomen.
Wij van het Rocky Mountain Institute (RMI) verwelkomen uiteraard de uitdaging van het WEF aan het adres van de mondiale zakengemeenschap. Die is tegelijkertijd tijdig en passend. Zij maakt de leiders van het bedrijfsleven duidelijk dat zij, als leden van de “Davos-elite,” een verantwoordelijkheid hebben om een voorbeeld te stellen door stoutmoedige, onmiddellijke actie te ondernemen om de emissies terug te dringen. En de bijeenkomst van dit jaar, zo merkt het WEF op, “is een perfecte gelegenheid” om leiderschap te tonen in deze cruciale kwestie.
Tijdens mijn eerste volledige dag in Davos woonde ik een ontbijtsessie bij waar CEO Feike Sijbesma van Koninklijke DSM sprak over wat het betekent om deel uit te maken van die Davos-elite. Hij herinnerde iedereen in die zaal eraan dat bij deze speciale status een unieke verantwoordelijkheid hoort om de wereld tot een betere plek te maken. In mijn ogen wordt dit idee vrij goed gevangen door de Franse uitdrukking noblesse oblige.
Met name dit jaar betekent verantwoordelijk optreden het zetten van concrete stappen om de klimaatcrisis aan te pakken. Als de mondiale leiders van het bedrijfsleven er niet in slagen hun verplichtingen op dit punt na te komen – als ze hun plichten niet vervullen die voortvloeien uit hun geprivilegieerde positie – zullen de samenleving en in het bijzonder jongere mensen niet langer enige reden hebben om hun leiderschap te aanvaarden.
Bovendien: als de regeringen in de wereld het beleid niet ten uitvoer zullen leggen waarvan de klimaatwetenschap al heeft aangetoond dat het noodzakelijk is, zullen degenen die de macht in handen hebben de schuld krijgen. De klimaatcrisis heeft van ecologisch rentmeesterschap een essentiële karaktertrek gemaakt van het leiderschap zelf. Iedere leider die het klimaatimperatief negeert is helemaal geen leider.
Op mijn tweede dag in Davos schoof ik aan bij een tweede ontbijtsessie, ditmaal op uitnodiging van BlackRock, ʼs werelds grootste vermogensbeheerder, die $7 bln aan bezittingen vertegenwoordigt. Dit jaar omvatte de jaarlijkse brief van BlackRock-CEO Larry Fink aan zijn beleggers een nieuwe verplichting om de klimaatverandering en duurzaamheid als sleutelelementen te zien in alle beleggingsbeslissingen van het bedrijf. Het is duidelijk dat Fink de verantwoordelijkheid begrijpt die gepaard gaat met grote macht, en hij heeft BlackRock gepositioneerd als Bewijsstuk A van de manier waarop leiders uit het bedrijfsleven van koers beginnen te veranderen in reactie op de klimaatcrisis.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Er is tevens sprake van een toenemende erkenning onder de Davos-elite dat duurzame oplossingen dikwijls ook de meest winstgevende zijn. Er liggen talloze zakelijke mogelijkheden op het pad naar een schone energie-transitie. Naast Fink waren er op het BlackRock-ontbijt veel zakelijke en financiële leiders die zich in de frontlinie bevinden van het loodsen van hun sectoren naar een koolstofarme toekomst. Samen beginnen deze leden van de Davos-elite dit punt te verwezenlijken.
De erkenning door deze leiders van de urgentie van het vervullen van hun verantwoordelijkheid voor een duurzamer toekomst komt geen moment te vroeg. De dreigende klimaatcrisis wordt steeds duidelijker voor waarnemers over de hele wereld, niet in de laatste plaats voor jongeren, die aankijken tegen een zeer onzekere toekomst. Zoals de 17-jarige klimaatactiviste Greta Thunberg zei in haar toespraak op de eerste dag van de bijeenkomst van dit jaar: “Waarom is het zo belangrijk om onder de grens van 1.5°C te blijven? Omdat zelfs bij een temperatuurstijging van 1 graad er al mensen sterven door de klimaatverandering … Iedere fractie van een graad telt.”
Op zijn beurt zal het RMI de impact van zijn werk verhogen door zich niet alleen te richten op het cruciale doel van het bereiken van een netto nuluitstoot in 2050, maar ook op pogingen om de uitstoot met 50% te verminderen in 2030, omdat dat is waar de wetenschap toe oproept. Door dwars door sectoren heen te werk te gaan – inclusief elektriciteit, mobiliteit, bouw, financiën en moeilijker omlaag te krijgen sectoren als de scheepvaart, de luchtvaart, beton en staal – werken we met de leiders van het bedrijfsleven samen om een snellere transitie naar een koolstofarme toekomst naderbij te brengen. En we moedigen alle leiders aan, in het zakenleven en daarbuiten, om hun verantwoordelijkheden te omarmen. We nodigen ze uit zich bij ons aan te sluiten om te laten zien hoe echt leiderschap eruit ziet.
Tenslotte voegt het RMI zich bij het WEF in zijn oproep tot actie aan het adres van de leiders van het bedrijfsleven. We hopen dat degenen die aanwezig zijn geweest in Davos een verklaring zullen ondertekenen waarin ze zich verplichten tot een netto nuluitstoot in 2050. Bedrijven moeten helpen leiding te geven aan de transitie naar schone energie. Een openbare verplichting aangaan is de eerste stap op weg naar het opeisen van de mantel van het mondiale leiderschap.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
The escalating war in the Middle East must be understood in a broader context. The fact that the Iranian regime felt emboldened to risk a direct strike on Israel attests to a changing world order in which Western power is increasingly open to challenge.
considers the implications of Iran’s unprecedented decision to launch a direct strike on Israeli territory.
DAVOS – Op zijn jaarlijkse bijeenkomst in het Zwitserse Davos heeft het World Economic Forum (WEF) dit jaar bedrijven uit de hele wereld opgeroepen om zich te verplichten tot het terugdringen van hun netto-uitstoot van broeikasgassen tot nul in 2050, op zʼn laatst. Uit de klimaatwetenschap blijkt dat zulke reducties nodig zijn om de doeleinden van het klimaatakkoord van Parijs van 2015 te verwezenlijken en om catastrofale klimaatverandering te voorkomen.
Wij van het Rocky Mountain Institute (RMI) verwelkomen uiteraard de uitdaging van het WEF aan het adres van de mondiale zakengemeenschap. Die is tegelijkertijd tijdig en passend. Zij maakt de leiders van het bedrijfsleven duidelijk dat zij, als leden van de “Davos-elite,” een verantwoordelijkheid hebben om een voorbeeld te stellen door stoutmoedige, onmiddellijke actie te ondernemen om de emissies terug te dringen. En de bijeenkomst van dit jaar, zo merkt het WEF op, “is een perfecte gelegenheid” om leiderschap te tonen in deze cruciale kwestie.
Tijdens mijn eerste volledige dag in Davos woonde ik een ontbijtsessie bij waar CEO Feike Sijbesma van Koninklijke DSM sprak over wat het betekent om deel uit te maken van die Davos-elite. Hij herinnerde iedereen in die zaal eraan dat bij deze speciale status een unieke verantwoordelijkheid hoort om de wereld tot een betere plek te maken. In mijn ogen wordt dit idee vrij goed gevangen door de Franse uitdrukking noblesse oblige.
Met name dit jaar betekent verantwoordelijk optreden het zetten van concrete stappen om de klimaatcrisis aan te pakken. Als de mondiale leiders van het bedrijfsleven er niet in slagen hun verplichtingen op dit punt na te komen – als ze hun plichten niet vervullen die voortvloeien uit hun geprivilegieerde positie – zullen de samenleving en in het bijzonder jongere mensen niet langer enige reden hebben om hun leiderschap te aanvaarden.
Bovendien: als de regeringen in de wereld het beleid niet ten uitvoer zullen leggen waarvan de klimaatwetenschap al heeft aangetoond dat het noodzakelijk is, zullen degenen die de macht in handen hebben de schuld krijgen. De klimaatcrisis heeft van ecologisch rentmeesterschap een essentiële karaktertrek gemaakt van het leiderschap zelf. Iedere leider die het klimaatimperatief negeert is helemaal geen leider.
Op mijn tweede dag in Davos schoof ik aan bij een tweede ontbijtsessie, ditmaal op uitnodiging van BlackRock, ʼs werelds grootste vermogensbeheerder, die $7 bln aan bezittingen vertegenwoordigt. Dit jaar omvatte de jaarlijkse brief van BlackRock-CEO Larry Fink aan zijn beleggers een nieuwe verplichting om de klimaatverandering en duurzaamheid als sleutelelementen te zien in alle beleggingsbeslissingen van het bedrijf. Het is duidelijk dat Fink de verantwoordelijkheid begrijpt die gepaard gaat met grote macht, en hij heeft BlackRock gepositioneerd als Bewijsstuk A van de manier waarop leiders uit het bedrijfsleven van koers beginnen te veranderen in reactie op de klimaatcrisis.
Subscribe to PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Er is tevens sprake van een toenemende erkenning onder de Davos-elite dat duurzame oplossingen dikwijls ook de meest winstgevende zijn. Er liggen talloze zakelijke mogelijkheden op het pad naar een schone energie-transitie. Naast Fink waren er op het BlackRock-ontbijt veel zakelijke en financiële leiders die zich in de frontlinie bevinden van het loodsen van hun sectoren naar een koolstofarme toekomst. Samen beginnen deze leden van de Davos-elite dit punt te verwezenlijken.
De erkenning door deze leiders van de urgentie van het vervullen van hun verantwoordelijkheid voor een duurzamer toekomst komt geen moment te vroeg. De dreigende klimaatcrisis wordt steeds duidelijker voor waarnemers over de hele wereld, niet in de laatste plaats voor jongeren, die aankijken tegen een zeer onzekere toekomst. Zoals de 17-jarige klimaatactiviste Greta Thunberg zei in haar toespraak op de eerste dag van de bijeenkomst van dit jaar: “Waarom is het zo belangrijk om onder de grens van 1.5°C te blijven? Omdat zelfs bij een temperatuurstijging van 1 graad er al mensen sterven door de klimaatverandering … Iedere fractie van een graad telt.”
Op zijn beurt zal het RMI de impact van zijn werk verhogen door zich niet alleen te richten op het cruciale doel van het bereiken van een netto nuluitstoot in 2050, maar ook op pogingen om de uitstoot met 50% te verminderen in 2030, omdat dat is waar de wetenschap toe oproept. Door dwars door sectoren heen te werk te gaan – inclusief elektriciteit, mobiliteit, bouw, financiën en moeilijker omlaag te krijgen sectoren als de scheepvaart, de luchtvaart, beton en staal – werken we met de leiders van het bedrijfsleven samen om een snellere transitie naar een koolstofarme toekomst naderbij te brengen. En we moedigen alle leiders aan, in het zakenleven en daarbuiten, om hun verantwoordelijkheden te omarmen. We nodigen ze uit zich bij ons aan te sluiten om te laten zien hoe echt leiderschap eruit ziet.
Tenslotte voegt het RMI zich bij het WEF in zijn oproep tot actie aan het adres van de leiders van het bedrijfsleven. We hopen dat degenen die aanwezig zijn geweest in Davos een verklaring zullen ondertekenen waarin ze zich verplichten tot een netto nuluitstoot in 2050. Bedrijven moeten helpen leiding te geven aan de transitie naar schone energie. Een openbare verplichting aangaan is de eerste stap op weg naar het opeisen van de mantel van het mondiale leiderschap.
Vertaling: Menno Grootveld