ABU DHABI – Gezondheidszorgwerkers in de frontlinie leveren essentiële diensten – van het toedienen van inentingen tot het verzamelen van de noodzakelijke data om te kunnen anticiperen op de uitbraak van ziekten – waar ze het hardst nodig zijn. Deze werkers trotseren moeilijke, vaak gevaarlijke, omstandigheden om de één miljard mensen op de hele wereld te kunnen bereiken die slechts beperkte toegang tot gezondheidszorgdiensten hebben, omdat ze zich in afgelegen dorpen op het platteland bevinden of in conflictgebieden. En ze krijgen niet genoeg steun.
Het vermogen van gezondheidszorgwerkers in de frontlinie om de mondiale gezondheid te verbeteren is telkens opnieuw aangetoond. Begin deze eeuw hebben Rwanda en Ethiopië bijvoorbeeld duizenden van dergelijke werkers gerecruteerd en getraind om de strijd aan te binden tegen malaria, door gemeenschappen te onderrichten over preventie en detectie, door hulpmiddelen als muskietennetten te distribueren en door behandelingen te verstrekken. Als gevolg daarvan is het aantal malariagevallen in beide landen tussen 2000 en 2015 met 75% gedaald.
Toch blijft de wereld voortdurend de mogelijkheden en bijdragen van gezondheidszorgwerkers in de frontlinie onderschatten. Dit ondermijnt niet alleen hun vermogen om hun werk naar behoren te doen, maar stelt ze ook bloot aan aanzienlijke risico's. De wijdverbreide desinformatie over inentingen bevordert bijvoorbeeld de aanslagen tegen degenen die ze toedienen.
ABU DHABI – Gezondheidszorgwerkers in de frontlinie leveren essentiële diensten – van het toedienen van inentingen tot het verzamelen van de noodzakelijke data om te kunnen anticiperen op de uitbraak van ziekten – waar ze het hardst nodig zijn. Deze werkers trotseren moeilijke, vaak gevaarlijke, omstandigheden om de één miljard mensen op de hele wereld te kunnen bereiken die slechts beperkte toegang tot gezondheidszorgdiensten hebben, omdat ze zich in afgelegen dorpen op het platteland bevinden of in conflictgebieden. En ze krijgen niet genoeg steun.
Het vermogen van gezondheidszorgwerkers in de frontlinie om de mondiale gezondheid te verbeteren is telkens opnieuw aangetoond. Begin deze eeuw hebben Rwanda en Ethiopië bijvoorbeeld duizenden van dergelijke werkers gerecruteerd en getraind om de strijd aan te binden tegen malaria, door gemeenschappen te onderrichten over preventie en detectie, door hulpmiddelen als muskietennetten te distribueren en door behandelingen te verstrekken. Als gevolg daarvan is het aantal malariagevallen in beide landen tussen 2000 en 2015 met 75% gedaald.
Toch blijft de wereld voortdurend de mogelijkheden en bijdragen van gezondheidszorgwerkers in de frontlinie onderschatten. Dit ondermijnt niet alleen hun vermogen om hun werk naar behoren te doen, maar stelt ze ook bloot aan aanzienlijke risico's. De wijdverbreide desinformatie over inentingen bevordert bijvoorbeeld de aanslagen tegen degenen die ze toedienen.