NAIROBI – De buitengewone wereldwijde inspanningen om in recordtijd veilige en doeltreffende COVID-19-vaccins te ontwikkelen onderstreept het vermogen van vaccins om ons dichter bij onze dierbaren te brengen, en dichter bij een welvarender, rechtvaardiger wereld, waarin iedereen de kans krijgt om zijn potentieel ten volle te benutten. Vaccins behoren tot de grootste innovaties van de moderne geneeskunde, waardoor miljarden mensen een gezond leven kunnen leiden. Maar het stoppen van ziekteuitbraken die door vaccins kunnen worden voorkomen – niet alleen die van COVID-19 – hangt af van het bereiken van een kritische massa met vaccinatiecampagnes.
Denk maar aan polio. Het sluiten van klaslokalen om kinderen te beschermen tegen COVID-19-uitbraken lijkt misschien ongekend, maar een polio-uitbraak in de Verenigde Staten in 1937 leidde tot school-per-radio-programmaʼs – een vroege innovatie op het gebied van het leren op afstand. In die tijd werd gedacht dat polio alleen geïndustrialiseerde landen trof, totdat een grote uitbraak in Zuid-Afrika in 1948 zorgde voor de oprichting van de eerste Afrikaanse stichting voor polio-onderzoek; deze uitbraak fungeerde tevens als katalysator van een groter bewustzijn van de wereldwijde last van de ziekte. In de jaren vijftig verlamde polio gemiddeld 600.000 mensen per jaar.
Gelukkig ontwikkelden wetenschappers later dat decennium de eerste poliovaccins. En sinds de lancering van het Global Polio Eradication Initiative in 1988 hebben vaccins het aantal gevallen van polio in het wild wereldwijd met ruim 99 procent verminderd, van honderdduizenden besmettingen per jaar tot een handvol endemische gevallen in slechts twee resterende landen: Afghanistan en Pakistan. In 2020 werd Afrika vrij van polio in het wild verklaard, wat het continent een hoognodig sprankje hoop gaf temidden van de COVID-19-pandemie. Dankzij de hoge vaccinatiegraad mag worden aangenomen dat polio de tweede ziekte kan worden – na de pokken – die door vaccinatie wordt uitgeroeid.
NAIROBI – De buitengewone wereldwijde inspanningen om in recordtijd veilige en doeltreffende COVID-19-vaccins te ontwikkelen onderstreept het vermogen van vaccins om ons dichter bij onze dierbaren te brengen, en dichter bij een welvarender, rechtvaardiger wereld, waarin iedereen de kans krijgt om zijn potentieel ten volle te benutten. Vaccins behoren tot de grootste innovaties van de moderne geneeskunde, waardoor miljarden mensen een gezond leven kunnen leiden. Maar het stoppen van ziekteuitbraken die door vaccins kunnen worden voorkomen – niet alleen die van COVID-19 – hangt af van het bereiken van een kritische massa met vaccinatiecampagnes.
Denk maar aan polio. Het sluiten van klaslokalen om kinderen te beschermen tegen COVID-19-uitbraken lijkt misschien ongekend, maar een polio-uitbraak in de Verenigde Staten in 1937 leidde tot school-per-radio-programmaʼs – een vroege innovatie op het gebied van het leren op afstand. In die tijd werd gedacht dat polio alleen geïndustrialiseerde landen trof, totdat een grote uitbraak in Zuid-Afrika in 1948 zorgde voor de oprichting van de eerste Afrikaanse stichting voor polio-onderzoek; deze uitbraak fungeerde tevens als katalysator van een groter bewustzijn van de wereldwijde last van de ziekte. In de jaren vijftig verlamde polio gemiddeld 600.000 mensen per jaar.
Gelukkig ontwikkelden wetenschappers later dat decennium de eerste poliovaccins. En sinds de lancering van het Global Polio Eradication Initiative in 1988 hebben vaccins het aantal gevallen van polio in het wild wereldwijd met ruim 99 procent verminderd, van honderdduizenden besmettingen per jaar tot een handvol endemische gevallen in slechts twee resterende landen: Afghanistan en Pakistan. In 2020 werd Afrika vrij van polio in het wild verklaard, wat het continent een hoognodig sprankje hoop gaf temidden van de COVID-19-pandemie. Dankzij de hoge vaccinatiegraad mag worden aangenomen dat polio de tweede ziekte kan worden – na de pokken – die door vaccinatie wordt uitgeroeid.