CAMBRIDGE – Het feit dat de wereld in 2022 geen systemische financiële crisis heeft doorgemaakt is een klein wonder, gezien de sterke stijging van de inflatie en de rente, om nog maar te zwijgen van de enorme toename van het geopolitieke risico. Maar nu de publieke en particuliere schulden tijdens het inmiddels voorbije tijdperk van ultralage rentetarieven tot recordhoogte zijn gestegen en het recessierisico hoog is, staat het mondiale financiële systeem voor een enorme stresstest. Een crisis in een geavanceerde economie – bijvoorbeeld Japan of Italië – zou moeilijk te beheersen zijn.
Strenger toezicht heeft weliswaar de risicoʼs voor de belangrijkste banksectoren verminderd, maar dat heeft er alleen maar toe geleid dat de risicoʼs naar elders in het financiële stelsel zijn verschoven. Zo hebben de stijgende rentetarieven enorme druk uitgeoefend op private-equityfirmaʼs die veel geld hebben geleend om vastgoed op te kopen. Nu de prijzen van woningen en commercieel vastgoed aan de vooravond staan van een scherpe, aanhoudende daling, zullen sommige van die bedrijven waarschijnlijk failliet gaan.
In dat geval zouden de banken die een groot deel van de financiering voor de private equity-vastgoedaankopen hebben verzorgd de dupe kunnen worden. Dat is nog niet gebeurd, deels omdat bedrijven die onder minder zwaar toezicht staan niet zoveel druk te verduren hebben om hun boeken in balans te brengen. Maar als de rente hardnekkig hoog blijft, zelfs tijdens een recessie (een duidelijke mogelijkheid nu we het tijdperk van de ultralage rente achter ons laten), kunnen wijdverbreide betalingsachterstanden het lastiger maken om de schijn op te houden.
CAMBRIDGE – Het feit dat de wereld in 2022 geen systemische financiële crisis heeft doorgemaakt is een klein wonder, gezien de sterke stijging van de inflatie en de rente, om nog maar te zwijgen van de enorme toename van het geopolitieke risico. Maar nu de publieke en particuliere schulden tijdens het inmiddels voorbije tijdperk van ultralage rentetarieven tot recordhoogte zijn gestegen en het recessierisico hoog is, staat het mondiale financiële systeem voor een enorme stresstest. Een crisis in een geavanceerde economie – bijvoorbeeld Japan of Italië – zou moeilijk te beheersen zijn.
Strenger toezicht heeft weliswaar de risicoʼs voor de belangrijkste banksectoren verminderd, maar dat heeft er alleen maar toe geleid dat de risicoʼs naar elders in het financiële stelsel zijn verschoven. Zo hebben de stijgende rentetarieven enorme druk uitgeoefend op private-equityfirmaʼs die veel geld hebben geleend om vastgoed op te kopen. Nu de prijzen van woningen en commercieel vastgoed aan de vooravond staan van een scherpe, aanhoudende daling, zullen sommige van die bedrijven waarschijnlijk failliet gaan.
In dat geval zouden de banken die een groot deel van de financiering voor de private equity-vastgoedaankopen hebben verzorgd de dupe kunnen worden. Dat is nog niet gebeurd, deels omdat bedrijven die onder minder zwaar toezicht staan niet zoveel druk te verduren hebben om hun boeken in balans te brengen. Maar als de rente hardnekkig hoog blijft, zelfs tijdens een recessie (een duidelijke mogelijkheid nu we het tijdperk van de ultralage rente achter ons laten), kunnen wijdverbreide betalingsachterstanden het lastiger maken om de schijn op te houden.