MANILA – Aan het begin van de COVID-19-pandemie hebben analisten en deskundigen perspectieven geschetst over hoe de crisis de wereldeconomie zou veranderen. Velen omarmden de mogelijkheid om onze financiële systemen, toeleveringsketens en manieren van werken te hervormen. De algemene boodschap was dat de toekomst na de pandemie groener, gezonder en rechtvaardiger zou zijn.
Nu, bijna twee jaar na het begin van de pandemie, is de opwinding over het creëren van een economisch ʻnieuw normaalʼ grotendeels weggeëbd. Afgezien van incidentele lockdowns en het dragen van maskers is de wereld grotendeels teruggekeerd naar de orde van de dag. De strijd tegen de pandemie is herhaaldelijk beschreven als een ʻoorlog,ʼ maar er hebben zich geen radicale veranderingen voorgedaan die aan een mobilisatie in oorlogstijd doen denken. Integendeel, de wereldwijde reactie op de pandemie is verlopen volgens de economische normen van vóór de pandemie. Ondanks dringende verzoeken om tot een ʻvolksvaccinʼ te komen en herhaalde oproepen tot rechtvaardigheid op het gebied van vaccins, hebben de regels van de markt de vaccindistributie gedomineerd en is de farmaceutische industrie zonder enige hervorming van betekenis op de ingeslagen weg verdergegaan.
Op dezelfde manier blijven beleidsmakers doen alsof – om Greta Thunberg te parafraseren – de wereld niet in brand staat. VN-secretaris-generaal António Guterres beschreef het jongste rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change als een ʻcode rood voor de mensheid.ʼ Toch zijn de huidige nationaal vastgestelde bijdragen van de landen in het kader van het klimaatverdrag van Parijs van 2015 ontoereikend om het doel van het verdrag van Parijs te verwezenlijken, namelijk het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5º Celsius boven het pre-industriële niveau.
To continue reading, register now.
As a registered user, you can enjoy more PS content every month – for free.
With elevated global inflation likely to persist for some time, the prospect of competitive exchange-rate appreciations is looming larger. Instead of a race to the bottom in the currency market, there may be a scramble to the top – and poorer countries will likely suffer the most.
warns that a series of competitive exchange-rate appreciations would hurt poorer economies the most.
Neither the invasion of Ukraine nor the deepening cold war between the West and China came out of the blue. The world has been increasingly engaged over the past half-decade, or longer, in a struggle between two diametrically opposed systems of governance: open society and closed society.
frames the war in Ukraine as the latest battle for open-society ideals – one that implicates China as well.
Shlomo Ben-Ami
highlights the lessons countries like China and Iran are drawing from Vladimir Putin’s aggression, offers advice to Ukrainian peace negotiators, and considers the wisdom of Finland and Sweden's NATO membership.
Log in/Register
Please log in or register to continue. Registration is free and requires only your email address.
MANILA – Aan het begin van de COVID-19-pandemie hebben analisten en deskundigen perspectieven geschetst over hoe de crisis de wereldeconomie zou veranderen. Velen omarmden de mogelijkheid om onze financiële systemen, toeleveringsketens en manieren van werken te hervormen. De algemene boodschap was dat de toekomst na de pandemie groener, gezonder en rechtvaardiger zou zijn.
Nu, bijna twee jaar na het begin van de pandemie, is de opwinding over het creëren van een economisch ʻnieuw normaalʼ grotendeels weggeëbd. Afgezien van incidentele lockdowns en het dragen van maskers is de wereld grotendeels teruggekeerd naar de orde van de dag. De strijd tegen de pandemie is herhaaldelijk beschreven als een ʻoorlog,ʼ maar er hebben zich geen radicale veranderingen voorgedaan die aan een mobilisatie in oorlogstijd doen denken. Integendeel, de wereldwijde reactie op de pandemie is verlopen volgens de economische normen van vóór de pandemie. Ondanks dringende verzoeken om tot een ʻvolksvaccinʼ te komen en herhaalde oproepen tot rechtvaardigheid op het gebied van vaccins, hebben de regels van de markt de vaccindistributie gedomineerd en is de farmaceutische industrie zonder enige hervorming van betekenis op de ingeslagen weg verdergegaan.
Op dezelfde manier blijven beleidsmakers doen alsof – om Greta Thunberg te parafraseren – de wereld niet in brand staat. VN-secretaris-generaal António Guterres beschreef het jongste rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change als een ʻcode rood voor de mensheid.ʼ Toch zijn de huidige nationaal vastgestelde bijdragen van de landen in het kader van het klimaatverdrag van Parijs van 2015 ontoereikend om het doel van het verdrag van Parijs te verwezenlijken, namelijk het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5º Celsius boven het pre-industriële niveau.
To continue reading, register now.
As a registered user, you can enjoy more PS content every month – for free.
Register
orSubscribe now for unlimited access to everything PS has to offer.
Already have an account? Log in