davies75_XinhuaLiu Jie via Getty Images_USfederalreservecovid Xinhua/Liu Jie via Getty Images

De economische risicoʼs van ʻPandexitʼ

EDINBURGH – Sinds een jaar of tien wordt ʻexitʼ als achtervoegsel gebruikt. ʻGrexit,ʼ dat verwees naar een mogelijk Grieks vertrek uit de eurozone, was de eerste daarvan die opdook. ʻItalexitʼ heeft kortstondig de kop opgestoken, en is onlangs nieuw leven ingeblazen door Italiaans rechts. Maar geen van beide is tot nu toe werkelijkheid geworden, evenmin als ʻFrexit,ʼ oftewel de unilaterale terugtrekking van Frankrijk uit de Europese Unie. De extreemrechtse politica Marine Le Pen flirtte aanvankelijk met dit idee, maar liet het vervolgens vallen. En de enige kandidaat bij de Franse presidentsverkiezingen van 2017 die ervoor pleitte, François Asselineau, haalde slechts 0,9 procent van de stemmen.

Dergelijke exits lijken de meeste Europeanen van het vasteland af te schrikken. Tot nu toe heeft alleen Brexit daadwerkelijk plaatsgevonden, ook al bleek uit opiniepeilingen in de maand vóór het referendum van juni 2016 in het Verenigd Koninkrijk dat meer Franse dan Britse kiezers ongelukkig waren met de EU, met een marge van 61 procent tegen 48 procent.

Al deze potentiële en feitelijke exits werden door de meeste economen als onwenselijk beschouwd. Nu wordt er over een andere exit gesproken, waarvan iedereen hoopt dat die wél zal plaatsvinden: Pandexit. Dit onooglijke portmanteau omvat het optimistische idee dat we de COVID-19-pandemie snel achter ons zullen kunnen laten, onze kennissen weer zullen kunnen kussen (op de wang althans) en ons weer als sardientjes opeen zullen willen laten proppen in metroʼs en treinen in steden als New York en Tokio.

https://prosyn.org/vCL1K3Onl