VITERBO – Wanneer we het overwinnen van klimaatverandering overwegen concentreren de meeste mensen zich op het reduceren van de uitstoot van broeikasgassen door auto’s, vrachtwagens, en andere machines die worden aangedreven door fossiele brandstoffen. Maar alhoewel deze bronnen van uitstoot zeker onze aandacht verdienen krijgt een andere dader veel minder aandacht dan terecht is: ons voedsel.
De duurzaamheid van landbouw en voedsel zijn belangrijke stukjes in de puzzel der klimaatverandering, maar momenteel staan klimaatduurzame diëten nog niet op het menu. In de ontwikkelingswereld lijden momenteel 821 miljoen mensen honger. Ondertussen verspillen rijke landen voedsel genoeg om 750 miljoen monden te voeden.
En hier komt het verband tussen voedsel en klimaatverandering naar voren: wanneer mensen uit de armoede weten klimmen – zoals velen gelukt is – vragen ze om meer vlees en zuivel. Deze trend heeft grote implicaties voor de ecologische voetafdruk van de landbouwsector. Dieren consumeren meer voedsel dan ze produceren. Koeien stoten grote volumes warmtevasthoudend methaan uit. En het ontbossen van land voor weides laat koolstofdioxide los in ongelooflijke hoeveelheden. Wanneer de rundvlees- en zuivelindustrie een land zouden zijn zou het de op twee na grootste uitstoter van broeikasgassen zijn, met alleen de Verenigde Staten en China voor zich.
Maar gelukkig bestaat er een oplossing: eet minder vlees en meer fruit en groenten. Het terugbrengen van de consumptie van rood vlees naar twee maal per week zou het wereldwijde areaal weidegrond met drie kwart reduceren – een gebied net zo groot als de VS, China, de Europese Unie, en Australië samen. Dit zou ook nutritioneel gezien logisch zijn. Momenteel gebruikt de veehouderij ongeveer 80% van de landbouwgrond op aarde maar produceert slechts 18% van onze calorieën. Maar het ergste is dat de veehouderij een bedreiging voor onze watertoevoer vormt; volgens het Stockholm International Water Institute zou het zoetwater op onze planeet tegen 2050 op kunnen raken tenzij mensen hun consumptie van dierlijke producten weten te beperken tot slechts 5% van hun dagelijkse caloriebehoefte.
Een recente studie gepubliceerd door de Economist Intelligence Unit en Barilla Center For Food and Nutrition Foundation (BCFN) vond dat ook het overheidsbeleid op het gebied van voedsel en voedselverspilling aan het veranderen is. In 2016 werd Frankrijk bijvoorbeeld het eerste land ter wereld dat supermarkten verbood voedsel te verspillen. Italië heeft een overeenkomstige wet aangenomen. Huurders in Denemarken, waar premier Lars Løkke Rasmussen voedselverspilling op de agenda heeft gezet, gooien nu 25% minder voedsel weg dan vijf jaar geleden.
The newest issue of our magazine, PS Quarterly: Age of Extremes, is here. To gain digital access to all of the magazine’s content, and receive your print copy, subscribe to PS Premium now.
Subscribe Now
Het SU-Eatable Life project, een drie jaar lang initiatief van de Europese Commissie dat ik in partnerschap met BCFN leid, heeft tot doel dieetveranderingen onder de aandacht te brengen die een significant ecologisch effect hebben. Data laten zien dat door minder vlees te eten en minder voedsel te verspillen de Europese consument de waterconsumptie met twee miljoen kubieke meter kan verminderen en de uitstoot van CO₂ met ongeveer 5300 ton per jaar kan verlagen.
Dus wat te doen om deze inspanningen te ondersteunen? Om te beginnen zouden we meer groenten en granen moeten consumeren, wat goed zou zijn voor de gezondheid van de planeet maar ook voor die van onszelf. Een studie uit 2017 wijst uit dat vegetariërs vaak gezonder zijn dan vleeseters omdat ze een gevarieerder dieet hebben en minder calorieën consumeren.
We moeten gaan eten volgens de Double Food and Environmental Pyramid die aanbeveelt dat voedsel een hoge voedingswaarde moet hebben en minder schade moet toebrengen aan het milieu; plantaardige proteïnen komen hier het beste uit de bus. In een wereld gedomineerd door veganisten zou de uitstoot van broeikasgassen uit de landbouw zelfs 70% lager zijn dan nu. Dat zou een waarlijk welkome hap uit het probleem betekenen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
After years of insufficient investment and sagging productivity in the UK, the Labour Party recognizes that achieving high-quality growth will require a comprehensive policy approach that builds on many intermediate objectives. But devising a strategy is only the first step; the real challenge lies in implementation.
offers a broad outline of what it will take for the Labour Party to achieve its economic-policy goals.
To address the public’s anger after four decades of neoliberalism, progressive and center-left economists are calling for innovation to create wealth “for the many” and to deal with climate change, while also reducing market concentration and power. Unfortunately, they are mistaken about where the real problem lies.
thinks a new economic-policy consensus among center-left economists largely misses the point.
Todd G. Buchholz
points out that not all the reasons for the US economy’s strong performance are positive, highlights the limits of antitrust enforcement, suggests that China is undermining both its own future growth and the world trading apparatus, and more.
VITERBO – Wanneer we het overwinnen van klimaatverandering overwegen concentreren de meeste mensen zich op het reduceren van de uitstoot van broeikasgassen door auto’s, vrachtwagens, en andere machines die worden aangedreven door fossiele brandstoffen. Maar alhoewel deze bronnen van uitstoot zeker onze aandacht verdienen krijgt een andere dader veel minder aandacht dan terecht is: ons voedsel.
De duurzaamheid van landbouw en voedsel zijn belangrijke stukjes in de puzzel der klimaatverandering, maar momenteel staan klimaatduurzame diëten nog niet op het menu. In de ontwikkelingswereld lijden momenteel 821 miljoen mensen honger. Ondertussen verspillen rijke landen voedsel genoeg om 750 miljoen monden te voeden.
En hier komt het verband tussen voedsel en klimaatverandering naar voren: wanneer mensen uit de armoede weten klimmen – zoals velen gelukt is – vragen ze om meer vlees en zuivel. Deze trend heeft grote implicaties voor de ecologische voetafdruk van de landbouwsector. Dieren consumeren meer voedsel dan ze produceren. Koeien stoten grote volumes warmtevasthoudend methaan uit. En het ontbossen van land voor weides laat koolstofdioxide los in ongelooflijke hoeveelheden. Wanneer de rundvlees- en zuivelindustrie een land zouden zijn zou het de op twee na grootste uitstoter van broeikasgassen zijn, met alleen de Verenigde Staten en China voor zich.
Maar gelukkig bestaat er een oplossing: eet minder vlees en meer fruit en groenten. Het terugbrengen van de consumptie van rood vlees naar twee maal per week zou het wereldwijde areaal weidegrond met drie kwart reduceren – een gebied net zo groot als de VS, China, de Europese Unie, en Australië samen. Dit zou ook nutritioneel gezien logisch zijn. Momenteel gebruikt de veehouderij ongeveer 80% van de landbouwgrond op aarde maar produceert slechts 18% van onze calorieën. Maar het ergste is dat de veehouderij een bedreiging voor onze watertoevoer vormt; volgens het Stockholm International Water Institute zou het zoetwater op onze planeet tegen 2050 op kunnen raken tenzij mensen hun consumptie van dierlijke producten weten te beperken tot slechts 5% van hun dagelijkse caloriebehoefte.
Er moet iets veranderen en snel ook; gelukkig beseffen ook beroemdheden dit. Klimaatgoeroe en voormalig vicepresident van de VS Al Gore, die stamt uit een familie van veehouders, is nu veganist, net zoals zijn voormalige baas president Bill Clinton. Toptennissers Serena en Venus Williams, popster Beyoncé, en velen anderen verminderen hun vleesconsumptie ook. Ondertussen nemen scholen over de hele wereld ‘vleesvrije maandagen’ over om hun leerlingen duurzaamheid bij te brengen. Zelfs McDonalds is in Scandinavië begonnen met het aanbieden van McVegan burgers, en blijkbaar met lovende kritieken.
Een recente studie gepubliceerd door de Economist Intelligence Unit en Barilla Center For Food and Nutrition Foundation (BCFN) vond dat ook het overheidsbeleid op het gebied van voedsel en voedselverspilling aan het veranderen is. In 2016 werd Frankrijk bijvoorbeeld het eerste land ter wereld dat supermarkten verbood voedsel te verspillen. Italië heeft een overeenkomstige wet aangenomen. Huurders in Denemarken, waar premier Lars Løkke Rasmussen voedselverspilling op de agenda heeft gezet, gooien nu 25% minder voedsel weg dan vijf jaar geleden.
Secure your copy of PS Quarterly: Age of Extremes
The newest issue of our magazine, PS Quarterly: Age of Extremes, is here. To gain digital access to all of the magazine’s content, and receive your print copy, subscribe to PS Premium now.
Subscribe Now
Het SU-Eatable Life project, een drie jaar lang initiatief van de Europese Commissie dat ik in partnerschap met BCFN leid, heeft tot doel dieetveranderingen onder de aandacht te brengen die een significant ecologisch effect hebben. Data laten zien dat door minder vlees te eten en minder voedsel te verspillen de Europese consument de waterconsumptie met twee miljoen kubieke meter kan verminderen en de uitstoot van CO₂ met ongeveer 5300 ton per jaar kan verlagen.
Dus wat te doen om deze inspanningen te ondersteunen? Om te beginnen zouden we meer groenten en granen moeten consumeren, wat goed zou zijn voor de gezondheid van de planeet maar ook voor die van onszelf. Een studie uit 2017 wijst uit dat vegetariërs vaak gezonder zijn dan vleeseters omdat ze een gevarieerder dieet hebben en minder calorieën consumeren.
We moeten gaan eten volgens de Double Food and Environmental Pyramid die aanbeveelt dat voedsel een hoge voedingswaarde moet hebben en minder schade moet toebrengen aan het milieu; plantaardige proteïnen komen hier het beste uit de bus. In een wereld gedomineerd door veganisten zou de uitstoot van broeikasgassen uit de landbouw zelfs 70% lager zijn dan nu. Dat zou een waarlijk welkome hap uit het probleem betekenen.
Vertaling Melle Trap