PARYŻ - Pod koniec czerwca, historyczny szczyt w sprawie międzynarodowej solidarności zakończył paryską agendę na rzecz ludzi i planety. Kilka dni temu afrykańscy przywódcy powtórzyli i wzmocnili tę dynamikę, przyjmując "Deklarację z Nairobi" podczas pierwszego Afrykańskiego Szczytu Klimatycznego w Kenii. Szczyt G20 w New Delhi w dniach 9-10 września, jest kolejnym ważnym kamieniem milowym, który popchnie tę agendę do przodu, przed szczytem w sprawie Celów Zrównoważonego Rozwoju w 2023 r., który odbędzie się w dniach 18-19 września, Szczytem Przyszłości we wrześniu 2024 r. oraz czwartą konferencją w sprawie finansowania rozwoju w 2025 r.
Szczyt w Paryżu pokazał nasz cel: świat, w którym ubóstwo zostanie wyeliminowane, zdrowie naszej planety zostanie zachowane, a kraje wrażliwe będą lepiej przygotowane do stawienia czoła kryzysom wynikającym ze zmian klimatu i konfliktów. Aby osiągnąć te cele, musimy wykorzystać wszystkie źródła finansowania, w tym oficjalną pomoc rozwojową, zasoby krajowe i inwestycje prywatne. Co więcej, musimy pozostać zjednoczeni. Aby zapobiec fragmentacji, zarządzanie międzynarodową architekturą finansową musi zostać przekształcone, aby uczynić ją bardziej wydajną, bardziej inkluzywną, bardziej sprawiedliwą i dostosowaną do dzisiejszego świata.
Nasze oczekiwania wobec szczytu G20 w Delhi są wysokie, w szczególności w związku z aspiracjami naszych afrykańskich partnerów, którzy spotkali się w Nairobi w dniach 4-6 września, aby zjednoczyć się w walce z globalnym wyzwaniem klimatycznym. Uznanie przez G20, że Unia Afrykańska powinna być pełnoprawnym członkiem, byłoby historyczne i wzywamy wszystkich naszych partnerów do przyłączenia się do nas i poparcia tej decyzji. Jesteśmy zdeterminowani, aby zapewnić, że proponowane przez nas transformacyjne zmiany przyniosą korzyści wszystkim wrażliwym krajom rozwijającym się we wszystkich regionach, w tym w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach.
W tym celu zidentyfikowaliśmy cztery zasady, które pomogą wytyczyć dalszą drogę:
- Żaden kraj nie powinien być zmuszony do wyboru pomiędzy walką z ubóstwem a walką o ochronę i zachowanie planety.
- W obliczu różnych potrzeb, kraje mogą być zmuszone do podążania różnymi ścieżkami transformacji, jednocześnie łącząc siły, aby osiągnąć cele porozumienia klimatycznego z Paryża z 2015 roku. (Właśnie dlatego przyspieszamy partnerstwa na rzecz sprawiedliwej transformacji energetycznej i pakiety krajowe na rzecz lasów, klimatu i przyrody).
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
- Potrzeba więcej środków finansowych, aby wesprzeć wrażliwe gospodarki, podnosząc ich populacje z ubóstwa, jednocześnie chroniąc planetę.
- Sprostanie dzisiejszym globalnym wyzwaniom, od osiągnięcia zerowej emisji gazów cieplarnianych netto po zmniejszenie nierówności, będzie zależeć od zwiększenia wykorzystania prywatnych przepływów kapitałowych do gospodarek wschodzących i rozwijających się.
Aby wesprzeć konkretne środki, które zostały uzgodnione lub zaawansowane w Paryżu w czerwcu ubiegłego roku i w Nairobi w tym miesiącu, świat będzie potrzebował silnego bodźca finansowego. Na szczęście osiągnęliśmy już cel w postaci specjalnych praw ciągnienia (SDR - jednostka rozliczeniowa Międzynarodowego Funduszu Walutowego) o wartości 100 miliardów dolarów lub równoważnych wkładów, które zostaną przekazane do najbardziej wrażliwych krajów świata, zwłaszcza w Afryce. Apelujemy teraz o dodatkowe zobowiązania. Rządy, które są w stanie zapewnić dalsze mechanizmy przekierowania SDR, powinny to zrobić i szybko wywiązać się ze swoich zobowiązań.
Obecnie istnieje duże prawdopodobieństwo, że również w tym roku osiągniemy nasz cel finansowania działań klimatycznych w wysokości 100 mld USD. Będziemy uważnie monitorować ten cel i starać się zapewnić, by kraje najbardziej narażone na skutki zmian klimatycznych miały dostęp do sprawiedliwej części.
Musimy jednak skuteczniej wykorzystywać ten kapitał. Każdy dolar pożyczki udzielonej przez wielostronne banki rozwoju (MDBs) powinien być uzupełniony co najmniej jednym dolarem finansowania prywatnego. Na tej podstawie oczekujemy, że każdego roku będą one pozyskiwać co najmniej dodatkowe 100 miliardów dolarów prywatnych pieniędzy w gospodarkach rozwijających się i wschodzących.
Spodziewamy się również ogólnego wzrostu o 200 mld USD zdolności udzielania pożyczek przez wielostronne banki rozwoju w ciągu najbliższych dziesięciu lat poprzez optymalizację ich bilansów i umożliwienie im podejmowania większego ryzyka. Jeśli reformy w MDBs, które są obecnie omawiane, zostaną wdrożone, instytucje te mogą potrzebować więcej kapitału. Potwierdzamy znaczenie realizacji dużych projektów infrastrukturalnych w Afryce i chcemy kontynuować naszą współpracę w tym obszarze.
Musimy poprawić terminowość i przewidywalność mechanizmu koordynacji restrukturyzacji zadłużenia dla krajów o niskich dochodach (Wspólne Ramy Postępowania z Długiem G20) i omówić rozszerzenie go na kraje o niższych i średnich dochodach. Musimy również przyspieszyć zawieszenie zadłużenia, gdy zajdzie taka potrzeba, w tym w celu zwiększenia przestrzeni fiskalnej dla krajów zagrożonych zadłużeniem.
Wspólne ramy przyniosły już efekty w Czadzie i Zambii i mogą i muszą być wykorzystywane w innych krajach. Prawda jest taka, że kraje muszą wspierać się nawzajem, gdy jeden z nich zostanie dotknięty katastrofą. Wymaga to specjalnych narzędzi wzmacniających ich odporność, w tym klauzuli dotyczącej kryzysu klimatycznego w umowach zadłużenia.
Jest to bez wątpienia ambitny program. Wszystkie instytucje i podmioty finansowe będą musiały współpracować, aby go zrealizować. Część tych wspólnych wysiłków musi obejmować koordynację międzynarodowych banków rozwoju i publicznych banków rozwoju w ramach globalnej sieci banków rozwoju "Finance in Common." Współpracę w zakresie transformacji energetycznej można osiągnąć za pośrednictwem Klubu Klimatycznego, który został utworzony przez G7 w celu realizacji porozumienia klimatycznego z Paryża.
Niemniej jednak, aby wypełnić nasze zobowiązania klimatyczne, konieczne będzie znalezienie nowych sposobów międzynarodowego opodatkowania pod przewodnictwem G20. Tutaj rządy będą musiały ograniczyć przepływy finansowe, które wymykają się legalnym systemom podatkowym.
Poza lepszym egzekwowaniem podatków, kraje rozwijające się będą potrzebować uczciwych partnerstw, które umożliwią im generowanie wartości dodanej poprzez lokalne przetwarzanie surowców i kluczowych minerałów, a także wzmocnią nasze zaangażowanie we wzmacnianie infrastruktury opieki zdrowotnej i żywności.
Ambitne uzupełnienie finansowe Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju, pogłębienie instrumentu MFW na rzecz redukcji ubóstwa i wzrostu oraz zwiększenie finansowania innych instrumentów koncesyjnych Banku Światowego i MFW może również odegrać dużą rolę w pomaganiu najbiedniejszym krajom świata. W tym przypadku oczywiste jest, że uwzględnienie wrażliwości na zmiany klimatu w misji Banku Światowego/MFW umożliwi większe inwestycje w projekty, które pomagają biednym krajom w walce ze zmianami klimatu. Co więcej, musimy stworzyć nowy międzynarodowy instrument finansowy dla lasów, aby płacić za usługi ekosystemowe. Konieczne będzie również złagodzenie lub zmniejszenie ryzyka, w szczególności ryzyka walutowego, związanego z takimi inwestycjami.
Aby zapewnić, że zobowiązania przełożą się na konkretne osiągnięcia, powołaliśmy wspólny komitet roboczy, w skład którego wchodzą organizacje międzynarodowe i regionalne, kraje i społeczeństwa obywatelskie.
Spotkanie G20 musi pokazać, że światowi przywódcy są gotowi i poważnie podchodzą do realizacji Agendy Paryskiej, aby osiągnąć "Jedną Ziemię, Jedną Rodzinę, Jedną Przyszłość."
Komentarz ten również podpisali: Premier Pedro Sánchez (Hiszpania i Prezydencja UE); Prezydent Hakainde Hichilema (Zambia); Prezydent William Ruto (Kenia); Prezydent Macky Sall (Senegal); Premier Abiy Ahmed (Etiopia); Prezydent Abdel Fattah al-Sisi (Egipt); Prezydent Patrice Talon (Benin); oraz Premier Mia Mottley (Barbados).
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
At the end of a year of domestic and international upheaval, Project Syndicate commentators share their favorite books from the past 12 months. Covering a wide array of genres and disciplines, this year’s picks provide fresh perspectives on the defining challenges of our time and how to confront them.
ask Project Syndicate contributors to select the books that resonated with them the most over the past year.
PARYŻ - Pod koniec czerwca, historyczny szczyt w sprawie międzynarodowej solidarności zakończył paryską agendę na rzecz ludzi i planety. Kilka dni temu afrykańscy przywódcy powtórzyli i wzmocnili tę dynamikę, przyjmując "Deklarację z Nairobi" podczas pierwszego Afrykańskiego Szczytu Klimatycznego w Kenii. Szczyt G20 w New Delhi w dniach 9-10 września, jest kolejnym ważnym kamieniem milowym, który popchnie tę agendę do przodu, przed szczytem w sprawie Celów Zrównoważonego Rozwoju w 2023 r., który odbędzie się w dniach 18-19 września, Szczytem Przyszłości we wrześniu 2024 r. oraz czwartą konferencją w sprawie finansowania rozwoju w 2025 r.
Szczyt w Paryżu pokazał nasz cel: świat, w którym ubóstwo zostanie wyeliminowane, zdrowie naszej planety zostanie zachowane, a kraje wrażliwe będą lepiej przygotowane do stawienia czoła kryzysom wynikającym ze zmian klimatu i konfliktów. Aby osiągnąć te cele, musimy wykorzystać wszystkie źródła finansowania, w tym oficjalną pomoc rozwojową, zasoby krajowe i inwestycje prywatne. Co więcej, musimy pozostać zjednoczeni. Aby zapobiec fragmentacji, zarządzanie międzynarodową architekturą finansową musi zostać przekształcone, aby uczynić ją bardziej wydajną, bardziej inkluzywną, bardziej sprawiedliwą i dostosowaną do dzisiejszego świata.
Nasze oczekiwania wobec szczytu G20 w Delhi są wysokie, w szczególności w związku z aspiracjami naszych afrykańskich partnerów, którzy spotkali się w Nairobi w dniach 4-6 września, aby zjednoczyć się w walce z globalnym wyzwaniem klimatycznym. Uznanie przez G20, że Unia Afrykańska powinna być pełnoprawnym członkiem, byłoby historyczne i wzywamy wszystkich naszych partnerów do przyłączenia się do nas i poparcia tej decyzji. Jesteśmy zdeterminowani, aby zapewnić, że proponowane przez nas transformacyjne zmiany przyniosą korzyści wszystkim wrażliwym krajom rozwijającym się we wszystkich regionach, w tym w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach.
W tym celu zidentyfikowaliśmy cztery zasady, które pomogą wytyczyć dalszą drogę:
- Żaden kraj nie powinien być zmuszony do wyboru pomiędzy walką z ubóstwem a walką o ochronę i zachowanie planety.
- W obliczu różnych potrzeb, kraje mogą być zmuszone do podążania różnymi ścieżkami transformacji, jednocześnie łącząc siły, aby osiągnąć cele porozumienia klimatycznego z Paryża z 2015 roku. (Właśnie dlatego przyspieszamy partnerstwa na rzecz sprawiedliwej transformacji energetycznej i pakiety krajowe na rzecz lasów, klimatu i przyrody).
HOLIDAY SALE: PS for less than $0.7 per week
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
- Potrzeba więcej środków finansowych, aby wesprzeć wrażliwe gospodarki, podnosząc ich populacje z ubóstwa, jednocześnie chroniąc planetę.
- Sprostanie dzisiejszym globalnym wyzwaniom, od osiągnięcia zerowej emisji gazów cieplarnianych netto po zmniejszenie nierówności, będzie zależeć od zwiększenia wykorzystania prywatnych przepływów kapitałowych do gospodarek wschodzących i rozwijających się.
Aby wesprzeć konkretne środki, które zostały uzgodnione lub zaawansowane w Paryżu w czerwcu ubiegłego roku i w Nairobi w tym miesiącu, świat będzie potrzebował silnego bodźca finansowego. Na szczęście osiągnęliśmy już cel w postaci specjalnych praw ciągnienia (SDR - jednostka rozliczeniowa Międzynarodowego Funduszu Walutowego) o wartości 100 miliardów dolarów lub równoważnych wkładów, które zostaną przekazane do najbardziej wrażliwych krajów świata, zwłaszcza w Afryce. Apelujemy teraz o dodatkowe zobowiązania. Rządy, które są w stanie zapewnić dalsze mechanizmy przekierowania SDR, powinny to zrobić i szybko wywiązać się ze swoich zobowiązań.
Obecnie istnieje duże prawdopodobieństwo, że również w tym roku osiągniemy nasz cel finansowania działań klimatycznych w wysokości 100 mld USD. Będziemy uważnie monitorować ten cel i starać się zapewnić, by kraje najbardziej narażone na skutki zmian klimatycznych miały dostęp do sprawiedliwej części.
Musimy jednak skuteczniej wykorzystywać ten kapitał. Każdy dolar pożyczki udzielonej przez wielostronne banki rozwoju (MDBs) powinien być uzupełniony co najmniej jednym dolarem finansowania prywatnego. Na tej podstawie oczekujemy, że każdego roku będą one pozyskiwać co najmniej dodatkowe 100 miliardów dolarów prywatnych pieniędzy w gospodarkach rozwijających się i wschodzących.
Spodziewamy się również ogólnego wzrostu o 200 mld USD zdolności udzielania pożyczek przez wielostronne banki rozwoju w ciągu najbliższych dziesięciu lat poprzez optymalizację ich bilansów i umożliwienie im podejmowania większego ryzyka. Jeśli reformy w MDBs, które są obecnie omawiane, zostaną wdrożone, instytucje te mogą potrzebować więcej kapitału. Potwierdzamy znaczenie realizacji dużych projektów infrastrukturalnych w Afryce i chcemy kontynuować naszą współpracę w tym obszarze.
Musimy poprawić terminowość i przewidywalność mechanizmu koordynacji restrukturyzacji zadłużenia dla krajów o niskich dochodach (Wspólne Ramy Postępowania z Długiem G20) i omówić rozszerzenie go na kraje o niższych i średnich dochodach. Musimy również przyspieszyć zawieszenie zadłużenia, gdy zajdzie taka potrzeba, w tym w celu zwiększenia przestrzeni fiskalnej dla krajów zagrożonych zadłużeniem.
Wspólne ramy przyniosły już efekty w Czadzie i Zambii i mogą i muszą być wykorzystywane w innych krajach. Prawda jest taka, że kraje muszą wspierać się nawzajem, gdy jeden z nich zostanie dotknięty katastrofą. Wymaga to specjalnych narzędzi wzmacniających ich odporność, w tym klauzuli dotyczącej kryzysu klimatycznego w umowach zadłużenia.
Jest to bez wątpienia ambitny program. Wszystkie instytucje i podmioty finansowe będą musiały współpracować, aby go zrealizować. Część tych wspólnych wysiłków musi obejmować koordynację międzynarodowych banków rozwoju i publicznych banków rozwoju w ramach globalnej sieci banków rozwoju "Finance in Common." Współpracę w zakresie transformacji energetycznej można osiągnąć za pośrednictwem Klubu Klimatycznego, który został utworzony przez G7 w celu realizacji porozumienia klimatycznego z Paryża.
Niemniej jednak, aby wypełnić nasze zobowiązania klimatyczne, konieczne będzie znalezienie nowych sposobów międzynarodowego opodatkowania pod przewodnictwem G20. Tutaj rządy będą musiały ograniczyć przepływy finansowe, które wymykają się legalnym systemom podatkowym.
Poza lepszym egzekwowaniem podatków, kraje rozwijające się będą potrzebować uczciwych partnerstw, które umożliwią im generowanie wartości dodanej poprzez lokalne przetwarzanie surowców i kluczowych minerałów, a także wzmocnią nasze zaangażowanie we wzmacnianie infrastruktury opieki zdrowotnej i żywności.
Ambitne uzupełnienie finansowe Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju, pogłębienie instrumentu MFW na rzecz redukcji ubóstwa i wzrostu oraz zwiększenie finansowania innych instrumentów koncesyjnych Banku Światowego i MFW może również odegrać dużą rolę w pomaganiu najbiedniejszym krajom świata. W tym przypadku oczywiste jest, że uwzględnienie wrażliwości na zmiany klimatu w misji Banku Światowego/MFW umożliwi większe inwestycje w projekty, które pomagają biednym krajom w walce ze zmianami klimatu. Co więcej, musimy stworzyć nowy międzynarodowy instrument finansowy dla lasów, aby płacić za usługi ekosystemowe. Konieczne będzie również złagodzenie lub zmniejszenie ryzyka, w szczególności ryzyka walutowego, związanego z takimi inwestycjami.
Aby zapewnić, że zobowiązania przełożą się na konkretne osiągnięcia, powołaliśmy wspólny komitet roboczy, w skład którego wchodzą organizacje międzynarodowe i regionalne, kraje i społeczeństwa obywatelskie.
Spotkanie G20 musi pokazać, że światowi przywódcy są gotowi i poważnie podchodzą do realizacji Agendy Paryskiej, aby osiągnąć "Jedną Ziemię, Jedną Rodzinę, Jedną Przyszłość."
Komentarz ten również podpisali: Premier Pedro Sánchez (Hiszpania i Prezydencja UE); Prezydent Hakainde Hichilema (Zambia); Prezydent William Ruto (Kenia); Prezydent Macky Sall (Senegal); Premier Abiy Ahmed (Etiopia); Prezydent Abdel Fattah al-Sisi (Egipt); Prezydent Patrice Talon (Benin); oraz Premier Mia Mottley (Barbados).
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer