MOSKOU – Mijn Sovjet-school had een gazen hek om het schoolplein heen. Iedere week maakten kinderen die te laat kwamen en het schoolplein snel wilden oversteken een gat in het hek, en ieder weekend werd het hek gerepareerd. Maar de volgende morgen was het gat er weer. Dit ging de hele tijd zo door. Ik had gewild dat de Amerikaanse president Donald Trump, de hekkenbouwer van het Westen, naar mijn school was gegaan.
De Sovjet-Unie was een land van hekken, barrières en muren. Alles was verboden, opgesloten en bewaakt. Waarschuwingsborden lieten niets aan de verbeelding over: “Niet betreden: Dood!” “Verboden voor vreemdelingen.” “De grens is dicht.”
De barrières weerhielden mensen er niet van de waarschuwingen te negeren. Maar ze maakten de zaken er niet eenvoudiger op. Om bakstenen en elektriciteitskabels van bouwplaatsen te kunnen stelen, verwijderden burgers planken van houten hekken of klommen over betonnen muren, met het risico schrammen op te lopen van roestige spijkers of prikkeldraad, gebeten te worden door waakhonden of zelfs beschoten te worden met steenzout. Bouwmaterialen waren schaars, maar de mensen hadden ze nodig, en niet iedereen kon zwartemarkt-prijzen betalen. Voor binnendringers waren hekken niet zo'n groot probleem.
MOSKOU – Mijn Sovjet-school had een gazen hek om het schoolplein heen. Iedere week maakten kinderen die te laat kwamen en het schoolplein snel wilden oversteken een gat in het hek, en ieder weekend werd het hek gerepareerd. Maar de volgende morgen was het gat er weer. Dit ging de hele tijd zo door. Ik had gewild dat de Amerikaanse president Donald Trump, de hekkenbouwer van het Westen, naar mijn school was gegaan.
De Sovjet-Unie was een land van hekken, barrières en muren. Alles was verboden, opgesloten en bewaakt. Waarschuwingsborden lieten niets aan de verbeelding over: “Niet betreden: Dood!” “Verboden voor vreemdelingen.” “De grens is dicht.”
De barrières weerhielden mensen er niet van de waarschuwingen te negeren. Maar ze maakten de zaken er niet eenvoudiger op. Om bakstenen en elektriciteitskabels van bouwplaatsen te kunnen stelen, verwijderden burgers planken van houten hekken of klommen over betonnen muren, met het risico schrammen op te lopen van roestige spijkers of prikkeldraad, gebeten te worden door waakhonden of zelfs beschoten te worden met steenzout. Bouwmaterialen waren schaars, maar de mensen hadden ze nodig, en niet iedereen kon zwartemarkt-prijzen betalen. Voor binnendringers waren hekken niet zo'n groot probleem.