KOPENHAGEN – Nu de verkiezingen voor het Europees Parlement in juni naderen, staat de grote coalitie van de Europese Volkspartij (EVP), de Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten (S&D) en Renew Europe voor een keerpunt. De recente beslissing van de EVP om de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, te nomineren voor een tweede termijn is niet louter procedureel, maar kan diepgaande gevolgen hebben voor Europa, nu het geconfronteerd wordt met interne en externe uitdagingen van een ongekende omvang.
Samen met haar coalitiepartners heeft de EVP de EU de afgelopen vijf jaar door meerdere schokken geloodst, waaronder de COVID-19-pandemie, de toegenomen spanningen met China, de inval van Rusland in Oekraïne en de daaropvolgende energiecrisis. De prestaties van de EU in deze periode hebben niet alleen de veerkracht van het blok van de Europese gemeenschap benadrukt, maar ook de cruciale rol van eenheid en de noodzaak om de huidige coalitie te behouden.
Bovendien hebben deze uitdagingen het belang onderstreept van de instandhouding van het intergenerationele contract en de fundamentele waarden die ten grondslag liggen aan de EU. Dit is vooral belangrijk gezien de toenemende druk van extremisten en populisten die simplistische kortetermijnoplossingen voorstaan in plaats van de complexe langetermijnproblemen aan te pakken.
In de toekomst zal de agenda van de EU waarschijnlijk gedomineerd blijven door aanhoudende crises, zodat een eensgezinde en doordachte aanpak nodig is. De coalitie onder leiding van de PPE zou een cruciale rol kunnen spelen door stabiliteit en economische ontwikkeling te bevorderen en tegelijkertijd de uitdagingen aan te gaan waarmee Europa wordt geconfronteerd.
Een van de belangrijkste uitdagingen zal de strijd tegen de klimaatverandering zijn. De afgelopen jaren hebben de Europese leiders samengewerkt om het milieu voor toekomstige generaties te beschermen en tegelijkertijd het economisch concurrentievermogen te bevorderen. Deze collectieve inspanning heeft geleid tot een aanzienlijke vermindering van de uitstoot in de transportsector en de goedkeuring van het ambitieuze Fit for 55-plan, een uitgebreid wetgevingspakket met als doel de netto-uitstoot van broeikasgassen in de EU tegen 2030 met minstens 55 procent te verminderen ten opzichte van 1990. Het plan omvat bindende doelstellingen voor het bevorderen van de productie van hernieuwbare energie, het verminderen van het energieverbruik en het verlagen van de uitstoot in belangrijke industrieën.
Bovendien hebben de huidige geopolitieke crises veiligheid weer bovenaan de Europese agenda gezet, waarbij de EU-lidstaten ernaar streven de energiewaardeketens minder risicovol te maken door zich te richten op hernieuwbare energiebronnen en efficiëntiemaatregelen. Deze strategische ommezwaai weerspiegelt een bredere toewijding aan duurzaamheid die over de grenzen van Europa heen doorklinkt en het energiebeleid over de hele wereld beïnvloedt.
Maar deze verschuiving gaat niet alleen over het behalen van klimaatdoelstellingen. Door zich te richten op hernieuwbare energiebronnen en de risico’s van de toeleveringsketens te verminderen, wil de EU ook de Europese burgers en industrieën beschermen tegen de volatiliteit van de wereldwijde energiemarkten, die vaak worden beïnvloed door geopolitieke onzekerheden. De toewijding van het blok aan hernieuwbare energie wordt geïllustreerd door het Duitse Energiewende-beleid, en door de robuuste overheidsinvesteringen in hernieuwbare energie in Denemarken, Nederland en Zweden. Deze strategische investeringen hebben ook het concurrentievermogen van de energie-industrie van deze landen versterkt.
Dit is belangrijk omdat Europa niet de enige is die een duurzame toekomst nastreeft. Na de oprichting van het Emissions Trading System van de EU hebben landen als Japan en Brazilië hun eigen koolstofmarkten opgezet. Dit mondiale streven naar duurzaamheid is prijzenswaardig, maar betekent ook meer concurrentie, wat opnieuw de behoefte aan eenheid onderstreept, nu Europese landen proberen te profiteren van de kansen die de groene transitie biedt, en tegelijkertijd ambitieuze klimaatdoelen proberen te halen en de complexe uitdagingen die de implementatie met zich meebrengt het hoofd proberen te bieden.
Hoewel eenheid de grootste troef van de EU is in de strijd tegen de klimaatverandering, moet vooral het leiderschap van de EVP een centrale rol blijven spelen in het bevorderen van de klimaatagenda van de EU. Dit is niet het moment om terug te krabbelen. De uitbreiding van de koolstofmarkt van de EU naar nieuwe sectoren zoals maritiem transport en de prominente rol van het blok in internationale klimaatonderhandelingen zijn uitstekende voorbeelden van haar proactieve aanpak. Geconfronteerd met de existentiële dreiging van de klimaatverandering moeten de leiders van de PPE, S&D en Renew gebruik maken van hun ervaring, kennis en ambitie om de kernwaarden van het blok te verdedigen tegen het opkomende populisme, en Europa door de komende uitdagende tijden te loodsen.
De klimaatverandering is geen verre dreiging, maar richt nu al verwoestingen aan in heel Europa. Op dit cruciale moment heeft Europa meer dan ooit behoefte aan eenheid, visie en doortastend leiderschap. De toekomst van het blok, het welzijn van zijn burgers en het succes van zijn industrieën liggen in onze handen. Voor verantwoordelijke politieke partijen is dit niet het moment om Europa het slachtoffer te maken van partijdige verlamming.
KOPENHAGEN – Nu de verkiezingen voor het Europees Parlement in juni naderen, staat de grote coalitie van de Europese Volkspartij (EVP), de Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten (S&D) en Renew Europe voor een keerpunt. De recente beslissing van de EVP om de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, te nomineren voor een tweede termijn is niet louter procedureel, maar kan diepgaande gevolgen hebben voor Europa, nu het geconfronteerd wordt met interne en externe uitdagingen van een ongekende omvang.
Samen met haar coalitiepartners heeft de EVP de EU de afgelopen vijf jaar door meerdere schokken geloodst, waaronder de COVID-19-pandemie, de toegenomen spanningen met China, de inval van Rusland in Oekraïne en de daaropvolgende energiecrisis. De prestaties van de EU in deze periode hebben niet alleen de veerkracht van het blok van de Europese gemeenschap benadrukt, maar ook de cruciale rol van eenheid en de noodzaak om de huidige coalitie te behouden.
Bovendien hebben deze uitdagingen het belang onderstreept van de instandhouding van het intergenerationele contract en de fundamentele waarden die ten grondslag liggen aan de EU. Dit is vooral belangrijk gezien de toenemende druk van extremisten en populisten die simplistische kortetermijnoplossingen voorstaan in plaats van de complexe langetermijnproblemen aan te pakken.
In de toekomst zal de agenda van de EU waarschijnlijk gedomineerd blijven door aanhoudende crises, zodat een eensgezinde en doordachte aanpak nodig is. De coalitie onder leiding van de PPE zou een cruciale rol kunnen spelen door stabiliteit en economische ontwikkeling te bevorderen en tegelijkertijd de uitdagingen aan te gaan waarmee Europa wordt geconfronteerd.
Een van de belangrijkste uitdagingen zal de strijd tegen de klimaatverandering zijn. De afgelopen jaren hebben de Europese leiders samengewerkt om het milieu voor toekomstige generaties te beschermen en tegelijkertijd het economisch concurrentievermogen te bevorderen. Deze collectieve inspanning heeft geleid tot een aanzienlijke vermindering van de uitstoot in de transportsector en de goedkeuring van het ambitieuze Fit for 55-plan, een uitgebreid wetgevingspakket met als doel de netto-uitstoot van broeikasgassen in de EU tegen 2030 met minstens 55 procent te verminderen ten opzichte van 1990. Het plan omvat bindende doelstellingen voor het bevorderen van de productie van hernieuwbare energie, het verminderen van het energieverbruik en het verlagen van de uitstoot in belangrijke industrieën.
Bovendien hebben de huidige geopolitieke crises veiligheid weer bovenaan de Europese agenda gezet, waarbij de EU-lidstaten ernaar streven de energiewaardeketens minder risicovol te maken door zich te richten op hernieuwbare energiebronnen en efficiëntiemaatregelen. Deze strategische ommezwaai weerspiegelt een bredere toewijding aan duurzaamheid die over de grenzen van Europa heen doorklinkt en het energiebeleid over de hele wereld beïnvloedt.
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Maar deze verschuiving gaat niet alleen over het behalen van klimaatdoelstellingen. Door zich te richten op hernieuwbare energiebronnen en de risico’s van de toeleveringsketens te verminderen, wil de EU ook de Europese burgers en industrieën beschermen tegen de volatiliteit van de wereldwijde energiemarkten, die vaak worden beïnvloed door geopolitieke onzekerheden. De toewijding van het blok aan hernieuwbare energie wordt geïllustreerd door het Duitse Energiewende-beleid, en door de robuuste overheidsinvesteringen in hernieuwbare energie in Denemarken, Nederland en Zweden. Deze strategische investeringen hebben ook het concurrentievermogen van de energie-industrie van deze landen versterkt.
Dit is belangrijk omdat Europa niet de enige is die een duurzame toekomst nastreeft. Na de oprichting van het Emissions Trading System van de EU hebben landen als Japan en Brazilië hun eigen koolstofmarkten opgezet. Dit mondiale streven naar duurzaamheid is prijzenswaardig, maar betekent ook meer concurrentie, wat opnieuw de behoefte aan eenheid onderstreept, nu Europese landen proberen te profiteren van de kansen die de groene transitie biedt, en tegelijkertijd ambitieuze klimaatdoelen proberen te halen en de complexe uitdagingen die de implementatie met zich meebrengt het hoofd proberen te bieden.
Hoewel eenheid de grootste troef van de EU is in de strijd tegen de klimaatverandering, moet vooral het leiderschap van de EVP een centrale rol blijven spelen in het bevorderen van de klimaatagenda van de EU. Dit is niet het moment om terug te krabbelen. De uitbreiding van de koolstofmarkt van de EU naar nieuwe sectoren zoals maritiem transport en de prominente rol van het blok in internationale klimaatonderhandelingen zijn uitstekende voorbeelden van haar proactieve aanpak. Geconfronteerd met de existentiële dreiging van de klimaatverandering moeten de leiders van de PPE, S&D en Renew gebruik maken van hun ervaring, kennis en ambitie om de kernwaarden van het blok te verdedigen tegen het opkomende populisme, en Europa door de komende uitdagende tijden te loodsen.
De klimaatverandering is geen verre dreiging, maar richt nu al verwoestingen aan in heel Europa. Op dit cruciale moment heeft Europa meer dan ooit behoefte aan eenheid, visie en doortastend leiderschap. De toekomst van het blok, het welzijn van zijn burgers en het succes van zijn industrieën liggen in onze handen. Voor verantwoordelijke politieke partijen is dit niet het moment om Europa het slachtoffer te maken van partijdige verlamming.