CAMBRIDGE – De binnenlandse politiek, de geopolitiek en de economie zullen in 2020 met elkaar verknoopt zijn op een manier die we tientallen jaren niet hebben gezien. De zwakke economische prestaties en het problematische bestuur in een groot deel van de wereld dreigen een vicieuze cirkel in beweging te zetten: negatieve economische resultaten leiden tot populisme in eigen land en strijdlustig nationalisme in het buitenland, die op hun beurt de economische problemen verscherpen naarmate het protectionisme toeneemt, de investeringen afnemen en het consumentenvertrouwen instort. Een slechte economie leidt tot een slechte politiek, wat weer tot een nóg slechtere economie en een nóg slechtere politiek leidt.
Het slechte zowel als het goede nieuws is dat de economie en de politiek in 2020 in een hachelijke toestand verkeren. De wereldeconomie kan in een recessie terechtkomen, en het risico van een grote politieke of zelfs militaire confrontatie is groter dan ooit sinds het einde van de Koude Oorlog. Vanuit optimistischer perspectief bezien zal er, nu de verwachtingen heel laag zijn, weinig voor nodig zijn om positieve verrassingen teweeg te brengen die kunnen leiden tot een virtueuze cirkel van economische verbetering en een minder giftige politiek.
Laten we beginnen met de economie. Het Internationale Monetaire Fonds heeft de term “gesynchroniseerde vertraging” gemunt om onze huidige toestand te duiden: de groei loopt in 90% van de wereldeconomie terug en zal naar verwachting over het geheel genomen trager zijn dan op enig moment sinds de financiële crisis. Het is een eufemisme voor de seculiere stagnatie die de wereldeconomie in toenemende mate kenmerkt. In het huidige klimaat van trage bevolkingsgroei zijn toenemende ongelijkheid en hoge onzekerheid over de absorptie van de spaargelden een bepalend probleem.
CAMBRIDGE – De binnenlandse politiek, de geopolitiek en de economie zullen in 2020 met elkaar verknoopt zijn op een manier die we tientallen jaren niet hebben gezien. De zwakke economische prestaties en het problematische bestuur in een groot deel van de wereld dreigen een vicieuze cirkel in beweging te zetten: negatieve economische resultaten leiden tot populisme in eigen land en strijdlustig nationalisme in het buitenland, die op hun beurt de economische problemen verscherpen naarmate het protectionisme toeneemt, de investeringen afnemen en het consumentenvertrouwen instort. Een slechte economie leidt tot een slechte politiek, wat weer tot een nóg slechtere economie en een nóg slechtere politiek leidt.
Het slechte zowel als het goede nieuws is dat de economie en de politiek in 2020 in een hachelijke toestand verkeren. De wereldeconomie kan in een recessie terechtkomen, en het risico van een grote politieke of zelfs militaire confrontatie is groter dan ooit sinds het einde van de Koude Oorlog. Vanuit optimistischer perspectief bezien zal er, nu de verwachtingen heel laag zijn, weinig voor nodig zijn om positieve verrassingen teweeg te brengen die kunnen leiden tot een virtueuze cirkel van economische verbetering en een minder giftige politiek.
Laten we beginnen met de economie. Het Internationale Monetaire Fonds heeft de term “gesynchroniseerde vertraging” gemunt om onze huidige toestand te duiden: de groei loopt in 90% van de wereldeconomie terug en zal naar verwachting over het geheel genomen trager zijn dan op enig moment sinds de financiële crisis. Het is een eufemisme voor de seculiere stagnatie die de wereldeconomie in toenemende mate kenmerkt. In het huidige klimaat van trage bevolkingsgroei zijn toenemende ongelijkheid en hoge onzekerheid over de absorptie van de spaargelden een bepalend probleem.