BERKELEY – ‘Het is bijna alsof ze wisten dat Trump blufte.’ Zo beschreef Bloomberg-columnist John Authers de manier waarop de Mexicaanse president Claudia Sheinbaum en de Canadese premier Justin Trudeau omgingen met de Amerikaanse president, nadat hij hun landen ongerechtvaardigd had bedreigd met importtarieven van 25 procent. Uiteindelijk werden die tarieven op het laatste moment uitgesteld. Volgens Kelly Ann Shaw, een voormalig adviseur van Trump, kwam dat doordat de buurlanden van de VS ‘aan tafel verschenen … met toezeggingen die voldoende tegemoetkwamen aan de zorgen van de president.’
Maar wat boden Sheinbaum en Trudeau eigenlijk aan? Voor zover ik kan zien, hebben ze zich vooral gecommitteerd aan zaken waar ze zich al eerder toe hadden verplicht, met hier en daar een symbolisch extraatje – zoals de benoeming van een nieuwe Canadese ‘fentanyl-tsaar.’
Dit doet denken aan 21 januari 2025 (een datum die inmiddels alweer in de mist der tijden is verdwenen), toen Trump bekendmaakte dat OpenAI, SoftBank en Oracle samen een grootschalig AI-infrastructuurproject zouden starten, dat ‘bijna onmiddellijk ruim honderdduizend banen’ zou opleveren. CBS-journaliste Jennifer Jacobs verliet het evenement in de overtuiging dat ‘de bedrijven de komende vier jaar naar verwachting vijfhonderd miljard dollar zullen investeren in Stargate,’ hoewel ‘details over de nieuwe samenwerking niet direct werden gegeven.’
In werkelijkheid zal er helemaal geen vijfhonderd miljard dollar zijn, en het zogenoemde partnerschap was allesbehalve nieuw – er werd al lang vóór Trumps inauguratie aan gewerkt. Er zal niets dat ook maar in de buurt komt van honderd miljard dollar, laat staan vijfhonderd miljard dollar, onmiddellijk worden geïnvesteerd, en er zullen zeker geen honderdduizend banen worden gecreëerd. Welkom terug in de chaos van Trumps eerste presidentschap (2017-2020).
Maar de komende vier jaar zullen niet alleen uit chaos bestaan. Trumps tweede regering zal ook beleid voeren met waarschijnlijk zeer schadelijke gevolgen voor de Verenigde Staten. Naast massadeportaties, belastingverlagingen voor de rijken, symbolische maatregelen om de cultuuroorlog aan te wakkeren (zoals het verbieden van alle verwijzingen naar ‘diversiteit’) en grootschalige plannen om bedrijven en andere private partijen steekpenningen te ontfutselen, blijft het voor iedereen een raadsel hoe de verdere agenda eruit zal zien. Toch zou het een vergissing zijn om te concluderen dat Trump II slechts een papieren tijger is.
Wat er ook gebeurt, we moeten niet vergeten dat het belangrijkste doel van elke uitspraak van Trump is om aandacht te trekken. In alle gevallen zullen onzorgvuldige ideeën die een serieuze tegenreactie uitlokken – vooral vanuit de markt – stilletjes worden geschrapt, zolang de directe nieuwscyclus maar kan eindigen met een overwinningsverklaring.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
We zagen Shaw al zo’n verklaring afleggen bij de kwestie van de importtarieven, en Jacobs schreef braaf het volkomen ambitieuze bedrag van vijfhonderd miljard dollar over. Trump kan nu beweren dat hij de 280 miljard dollar van BidensCHIPS and Science Act heeft overtroffen, en Trumpisten – evenals andere ongeïnformeerde Amerikanen – zullen hem geloven. Ja, Elon Musk, die de rol van co-president lijkt te spelen, kreeg meteen een woedeaanval na de aankondiging van Stargate en merkte op dat ‘ze het geld niet hebben.’ Maar dit is dezelfde man die beweert dat alle Tesla’s die nu rondrijden binnen twee jaar volledig autonome, bestuurderloze cybertaxi’s zullen worden.
Hoe moeten wij, die het publiek willen informeren en het collectieve bewustzijn willen bevorderen, reageren op deze aanstellerige oplichterij – wetende dat het voor negentig procent een luchtspiegeling is en voor tien procent destructieve chaos? De meesten van ons doen wat we kunnen. Zo probeertMichael R. Strain van het American Enterprise Institute bijvoorbeeld op X (voorheen Twitter) serieus uit te leggen dat de dreigende tarieven van Trump waarschijnlijk net zo destructief zullen zijn voor de Amerikaanse economie als Brexit is geweest voor de Britse economie:
‘De vicepresident stelt dat president Trump het belang van de Amerikaanse burgers vooropstelt. Maar deze tarieven zullen de prijzen voor consumenten verhogen en de werkgelegenheid in de productiesector verminderen. De eerste handelsoorlog van Trump leidde al tot hogere consumentenprijzen, een afname van de werkgelegenheid in de industrie en een verminderde concurrentiekracht van de binnenlandse productie. Bovendien werd het handelstekort er niet door verkleind. De tweede handelsoorlog zal de prijzen waarschijnlijk nóg verder opdrijven, terwijl de werkgelegenheid en het concurrentievermogen verder onder druk komen te staan. Waar de eerste handelsoorlog 380 miljard dollar aan import betrof, raakt deze nieuwe handelsoorlog maar liefst 1,4 biljoen dollar. Dit alles terwijl de economische integratie met Canada en Mexico aanzienlijk is.’
Strain heeft helemaal gelijk. Maar wat de VS dringend nodig hebben, zijn media die het onderscheid maken tussen uitspraken van Trump die daadwerkelijk worden ondersteund door toegewijde beleidsteams en bureaucraten met de intentie om ze uit te voeren, en uitspraken waarbij dat niet het geval is. Op dit moment lijken te veel gerenommeerde nieuwsorganisaties, die deel uitmaken van het Witte Huis-perskorps, meer geïnteresseerd in het meespelen in de show dan in het kritisch beoordelen van het politieke spel.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
The geostrategic shock that has accompanied Donald Trump’s return to the White House is the functional equivalent of a full-blown crisis. It is likely to have a lasting impact on the US and Chinese economies, and the contagion is almost certain to spread throughout the world through cross-border trade and capital flows.
likens Donald Trump’s reversal of America’s global leadership role to a full-blown crisis, similar to COVID-19.
Jorge Heine
urges the Organization of American States to demonstrate leadership in Haiti, shows how small countries can implement a foreign policy based on active non-alignment, calls on China and Europe to diversify the global monetary system, and more.
US President Donald Trump’s dismantling of America’s foreign-aid program may be the wake-up call African leaders need. If necessity is the mother of invention, the end of USAID could galvanize African governments to confront their countries’ challenges head-on.
sees opportunities to promote local growth following a massive reduction in foreign aid.
BERKELEY – ‘Het is bijna alsof ze wisten dat Trump blufte.’ Zo beschreef Bloomberg-columnist John Authers de manier waarop de Mexicaanse president Claudia Sheinbaum en de Canadese premier Justin Trudeau omgingen met de Amerikaanse president, nadat hij hun landen ongerechtvaardigd had bedreigd met importtarieven van 25 procent. Uiteindelijk werden die tarieven op het laatste moment uitgesteld. Volgens Kelly Ann Shaw, een voormalig adviseur van Trump, kwam dat doordat de buurlanden van de VS ‘aan tafel verschenen … met toezeggingen die voldoende tegemoetkwamen aan de zorgen van de president.’
Maar wat boden Sheinbaum en Trudeau eigenlijk aan? Voor zover ik kan zien, hebben ze zich vooral gecommitteerd aan zaken waar ze zich al eerder toe hadden verplicht, met hier en daar een symbolisch extraatje – zoals de benoeming van een nieuwe Canadese ‘fentanyl-tsaar.’
Dit doet denken aan 21 januari 2025 (een datum die inmiddels alweer in de mist der tijden is verdwenen), toen Trump bekendmaakte dat OpenAI, SoftBank en Oracle samen een grootschalig AI-infrastructuurproject zouden starten, dat ‘bijna onmiddellijk ruim honderdduizend banen’ zou opleveren. CBS-journaliste Jennifer Jacobs verliet het evenement in de overtuiging dat ‘de bedrijven de komende vier jaar naar verwachting vijfhonderd miljard dollar zullen investeren in Stargate,’ hoewel ‘details over de nieuwe samenwerking niet direct werden gegeven.’
In werkelijkheid zal er helemaal geen vijfhonderd miljard dollar zijn, en het zogenoemde partnerschap was allesbehalve nieuw – er werd al lang vóór Trumps inauguratie aan gewerkt. Er zal niets dat ook maar in de buurt komt van honderd miljard dollar, laat staan vijfhonderd miljard dollar, onmiddellijk worden geïnvesteerd, en er zullen zeker geen honderdduizend banen worden gecreëerd. Welkom terug in de chaos van Trumps eerste presidentschap (2017-2020).
Maar de komende vier jaar zullen niet alleen uit chaos bestaan. Trumps tweede regering zal ook beleid voeren met waarschijnlijk zeer schadelijke gevolgen voor de Verenigde Staten. Naast massadeportaties, belastingverlagingen voor de rijken, symbolische maatregelen om de cultuuroorlog aan te wakkeren (zoals het verbieden van alle verwijzingen naar ‘diversiteit’) en grootschalige plannen om bedrijven en andere private partijen steekpenningen te ontfutselen, blijft het voor iedereen een raadsel hoe de verdere agenda eruit zal zien. Toch zou het een vergissing zijn om te concluderen dat Trump II slechts een papieren tijger is.
Wat er ook gebeurt, we moeten niet vergeten dat het belangrijkste doel van elke uitspraak van Trump is om aandacht te trekken. In alle gevallen zullen onzorgvuldige ideeën die een serieuze tegenreactie uitlokken – vooral vanuit de markt – stilletjes worden geschrapt, zolang de directe nieuwscyclus maar kan eindigen met een overwinningsverklaring.
Introductory Offer: Save 30% on PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
We zagen Shaw al zo’n verklaring afleggen bij de kwestie van de importtarieven, en Jacobs schreef braaf het volkomen ambitieuze bedrag van vijfhonderd miljard dollar over. Trump kan nu beweren dat hij de 280 miljard dollar van BidensCHIPS and Science Act heeft overtroffen, en Trumpisten – evenals andere ongeïnformeerde Amerikanen – zullen hem geloven. Ja, Elon Musk, die de rol van co-president lijkt te spelen, kreeg meteen een woedeaanval na de aankondiging van Stargate en merkte op dat ‘ze het geld niet hebben.’ Maar dit is dezelfde man die beweert dat alle Tesla’s die nu rondrijden binnen twee jaar volledig autonome, bestuurderloze cybertaxi’s zullen worden.
Hoe moeten wij, die het publiek willen informeren en het collectieve bewustzijn willen bevorderen, reageren op deze aanstellerige oplichterij – wetende dat het voor negentig procent een luchtspiegeling is en voor tien procent destructieve chaos? De meesten van ons doen wat we kunnen. Zo probeertMichael R. Strain van het American Enterprise Institute bijvoorbeeld op X (voorheen Twitter) serieus uit te leggen dat de dreigende tarieven van Trump waarschijnlijk net zo destructief zullen zijn voor de Amerikaanse economie als Brexit is geweest voor de Britse economie:
‘De vicepresident stelt dat president Trump het belang van de Amerikaanse burgers vooropstelt. Maar deze tarieven zullen de prijzen voor consumenten verhogen en de werkgelegenheid in de productiesector verminderen. De eerste handelsoorlog van Trump leidde al tot hogere consumentenprijzen, een afname van de werkgelegenheid in de industrie en een verminderde concurrentiekracht van de binnenlandse productie. Bovendien werd het handelstekort er niet door verkleind. De tweede handelsoorlog zal de prijzen waarschijnlijk nóg verder opdrijven, terwijl de werkgelegenheid en het concurrentievermogen verder onder druk komen te staan. Waar de eerste handelsoorlog 380 miljard dollar aan import betrof, raakt deze nieuwe handelsoorlog maar liefst 1,4 biljoen dollar. Dit alles terwijl de economische integratie met Canada en Mexico aanzienlijk is.’
Strain heeft helemaal gelijk. Maar wat de VS dringend nodig hebben, zijn media die het onderscheid maken tussen uitspraken van Trump die daadwerkelijk worden ondersteund door toegewijde beleidsteams en bureaucraten met de intentie om ze uit te voeren, en uitspraken waarbij dat niet het geval is. Op dit moment lijken te veel gerenommeerde nieuwsorganisaties, die deel uitmaken van het Witte Huis-perskorps, meer geïnteresseerd in het meespelen in de show dan in het kritisch beoordelen van het politieke spel.
Vertaling: Menno Grootveld