viel1_Marco TaccaGetty Images_italyhospitalcoronavirus Marco Tacca/Getty Images

Post-pandemische steden

MILAAN – Onze steden zullen na COVID-19 niet meer hetzelfde zijn, en dat is maar goed ook. In Italië heeft de gezondheidszorgcrisis ons – net als elders – in het defensief gebracht. Onze ziekenhuizen zijn ontoereikend gebleken. En onze steden, die zijn gepland om in onze behoeften te voorzien op een specifiek moment dat in niets meer op de huidige tijd lijkt, hebben de besmetting bevorderd.

Als gevolg hiervan heeft het coronavirus de motor van ideeën en interactie, waardoor de sociale dynamiek en de economische groei worden aangedreven, onklaar gemaakt: het stadscentrum. En omdat het besmettingsgevaar wel eens een langdurig of chronisch probleem zou kunnen blijken, is de vraag hoe we het ontwerp en beheer van steden dienovereenkomstig kunnen aanpassen van groot belang geworden voor architecten.

Het op de juiste manier plannen betekent het ontwerpen van een zich ontwikkelend systeem met duidelijke grenzen en een helder beeld van de risicoʼs. Het tekort aan ziekenhuizen heeft geleid tot een hectische en dure race om ze te bouwen op plekken die daar niet voor zijn ontworpen. In Italië heeft de regering al overwogen hubs te bouwen in het midden en zuiden van het land, waar de gezondheidszorginfrastructuur zwak is. Toch heeft ruim 75% van de Italiaanse COVID-19-gevallen zich voorgedaan ten noorden van Toscane waar, zelfs ondanks de meest geavanceerde gezondheidszorginfrastructuur van het land, de regio werd overweldigd door de noodzaak van dringende zorg.

https://prosyn.org/wG1jqgOnl