RIO DE JANEIRO/NOWY JORK – Listopadowa Konferencja Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (COP29) w Baku, ochrzczona „Finansowym COP,” pozostawiła - nie bez powodu - wiele rozczarowania. Chociaż zobowiązanie do zmobilizowania 300 miliardów dolarów na finansowanie działań związanych z klimatem do 2035 roku jest dobrym początkiem, to znacznie odbiega od tego, co jest potrzebne do przyspieszenia rozwoju niskoemisyjnych systemów energetycznych w krajach o niskim i średnim dochodzie.
Poprawa dostępu do energii odnawialnej jest szczególnie pilna w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach (LAC), gdzie 60 milionów ludzi żyje bez niezawodnej energii elektrycznej, a 16 milionów nie ma nawet podstawowego dostępu do niej. Ta luka energetyczna podkreśla potrzebę zrównoważonych i integracyjnych rozwiązań.
Przyspieszenie globalnej transformacji energetycznej zależy zarówno od rozwoju gospodarczego jak i społecznego. Jednym ze sposobów na osiągnięcie tego celu jest zintegrowanie nowoczesnej, zrównoważonej energii z każdym przemysłem, społecznością i gospodarstwem domowym w regionie, zapewniając, że korzyści płynące z długoterminowego rozwoju są szeroko rozpowszechnione.
Kraje Ameryki Łacińskiej i Karaibów poczyniły znaczne postępy w kierunku powszechnego dostępu do energii: 60% energii pochodzi ze źródeł odnawialnych i ponad 98% populacji regionu jest podłączonej do sieci elektroenergetycznych. Jednak postęp w tym zakresie zwolnił. Od 2010 r. wskaźniki elektryfikacji wzrosły zaledwie o trzy procenty, co jest wyraźnym sygnałem, że konwencjonalne podejście nie wystarcza do wypełnienia pozostałych luk w dostępie.
Weźmy pod uwagę Haiti, gdzie zaledwie 47% populacji ma dostęp do elektryczności, a społeczności w wielu odległych obszarach polegają na drogich i zanieczyszczających środowisko generatorach na paliwa kopalne. Rozległe obszary w krajach takich jak Gwatemala czy Boliwia nadal nie posiadają niezawodnej infrastruktury energetycznej. Ma to poważne konsekwencje dla rozwoju gospodarczego, ponieważ niezawodna energia elektryczna jest potrzebna do dostarczania czystej wody, poprawy opieki zdrowotnej i edukacji oraz umożliwienia rozwoju małym firmom.
Pomimo wysiłków podejmowanych przez rządy i sektor prywatny, osiągnięcie powszechnego dostępu do energii pozostaje kosztowne i trudne technicznie, szczególnie dla krajów najbardziej dotkniętych zmianami klimatu. Wyzwania te są potęgowane przez wysokie koszty finansowania, niestabilność polityczną i regulacyjną oraz ograniczoną krajową zdolność kredytową, które utrudniają inwestycje energetyczne w całym regionie.
Don’t miss our next event, taking place at the AI Action Summit in Paris. Register now, and watch live on February 10 as leading thinkers consider what effective AI governance demands.
Register Now
Aby sprostać temu trudnemu wyzwaniu, decydenci polityczni muszą przyjąć nową strategię, koncentrującą się na poprawie koordynacji zainteresowanych stron, zwiększeniu wydajności i umożliwieniu krajom i społecznościom o niższych dochodach przejęcia inicjatywy. Testowanie i skalowanie nowych technologii oraz wdrażanie mechanizmów finansowych o większych zasobach jest również niezbędne dla skutecznych, wielosektorowych programów rządowych.
Koalicja na Rzecz Powszechnego Dostępu do Energii, zainicjowana podczas konferencji Energies of the Amazon w Belém w Brazylii po listopadowym szczycie G20, jest doskonałym przykładem takiego podejścia. Łącząc rządy, firmy prywatne, organizacje wielostronne, instytucje finansujące rozwój oraz grupy obywatelskie, UAC dąży do mobilizacji zasobów, napędzania innowacji i promowania powszechnego dostępu do energii.
Wspierając współpracę między zainteresowanymi stronami, UAC ma na celu promowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Na przykład, rozproszona energia odnawialna, (jak mini-sieci i domowe systemy solarne) stanowi szybszą i bardziej opłacalną alternatywę dla tradycyjnej rozbudowy sieci w odległych regionach o niskim zaludnieniu. Global Energy Alliance for People and Planet, we współpracy z Bankiem Światowym i Między-amerykańskim Bankiem Rozwoju, inwestuje również w sieci kratowe - zdecentralizowane sieci zaprojektowane w celu dostarczania niezawodnej energii elektrycznej do niedostatecznie zaludnionych obszarów.
Wysiłki krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów muszą przyczynić się do realizacji szerszego celu, jakim jest ożywienie globalnych wysiłków na rzecz osiągnięcia 7-ego Celu Zrównoważonego Rozwoju ONZ-tu, który wzywa do zapewnienia powszechnego dostępu do czystej, przystępnej cenowo energii do 2030 roku. Ukierunkowane programy rządowe w Brazylii, takie jak Energies of the Amazon i Light for All (Luz para Todos), pokazują, w jaki sposób podejście wielopodmiotowe może ułatwić sprawiedliwe inicjatywy kierowane przez społeczność.
Przed tegoroczną konferencją COP30 w Belém, decydenci polityczni muszą ponownie ocenić skuteczność globalnej reakcji na egzystencjalne zagrożenie zmianami klimatu i zobowiązać się do odważnych, zdecydowanych działań. Wykorzystując wspólną siłę rządów, społeczeństwa obywatelskiego i sektora prywatnego, możemy odblokować ogromny potencjał krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów w zakresie energii odnawialnej, przekształcając region w model zrównoważonego rozwoju.
Sukcesu nie można jednak mierzyć wyłącznie w megawatach. Rozwiązania energetyczne muszą aktywnie angażować społeczności lokalne i tubylcze oraz zapewniać im znaczącą rolę w planowaniu i podejmowaniu decyzji. Sprawiedliwa transformacja energetyczna to coś więcej niż imperatyw moralny - to jedyny sposób na osiągnięcie globalnych celów klimatycznych, zbudowanie odporności na zmiany klimatu i zapewnienie sprawiedliwego wzrostu.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
In betting that the economic fallout from his sweeping new tariffs will be worth the gains in border security, US President Donald Trump is gambling with America’s long-term influence and prosperity. In the future, more countries will have even stronger reasons to try to reduce their reliance on the United States.
thinks Donald Trump's trade policies will undermine the very goals they aim to achieve.
While America’s AI industry arguably needed shaking up, the news of a Chinese startup beating Big Tech at its own game raises some difficult questions. Fortunately, if US tech leaders and policymakers can take the right lessons from DeepSeek's success, we could all end up better for it.
considers what an apparent Chinese breakthrough means for the US tech industry, and innovation more broadly.
RIO DE JANEIRO/NOWY JORK – Listopadowa Konferencja Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (COP29) w Baku, ochrzczona „Finansowym COP,” pozostawiła - nie bez powodu - wiele rozczarowania. Chociaż zobowiązanie do zmobilizowania 300 miliardów dolarów na finansowanie działań związanych z klimatem do 2035 roku jest dobrym początkiem, to znacznie odbiega od tego, co jest potrzebne do przyspieszenia rozwoju niskoemisyjnych systemów energetycznych w krajach o niskim i średnim dochodzie.
Poprawa dostępu do energii odnawialnej jest szczególnie pilna w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach (LAC), gdzie 60 milionów ludzi żyje bez niezawodnej energii elektrycznej, a 16 milionów nie ma nawet podstawowego dostępu do niej. Ta luka energetyczna podkreśla potrzebę zrównoważonych i integracyjnych rozwiązań.
Przyspieszenie globalnej transformacji energetycznej zależy zarówno od rozwoju gospodarczego jak i społecznego. Jednym ze sposobów na osiągnięcie tego celu jest zintegrowanie nowoczesnej, zrównoważonej energii z każdym przemysłem, społecznością i gospodarstwem domowym w regionie, zapewniając, że korzyści płynące z długoterminowego rozwoju są szeroko rozpowszechnione.
Kraje Ameryki Łacińskiej i Karaibów poczyniły znaczne postępy w kierunku powszechnego dostępu do energii: 60% energii pochodzi ze źródeł odnawialnych i ponad 98% populacji regionu jest podłączonej do sieci elektroenergetycznych. Jednak postęp w tym zakresie zwolnił. Od 2010 r. wskaźniki elektryfikacji wzrosły zaledwie o trzy procenty, co jest wyraźnym sygnałem, że konwencjonalne podejście nie wystarcza do wypełnienia pozostałych luk w dostępie.
Weźmy pod uwagę Haiti, gdzie zaledwie 47% populacji ma dostęp do elektryczności, a społeczności w wielu odległych obszarach polegają na drogich i zanieczyszczających środowisko generatorach na paliwa kopalne. Rozległe obszary w krajach takich jak Gwatemala czy Boliwia nadal nie posiadają niezawodnej infrastruktury energetycznej. Ma to poważne konsekwencje dla rozwoju gospodarczego, ponieważ niezawodna energia elektryczna jest potrzebna do dostarczania czystej wody, poprawy opieki zdrowotnej i edukacji oraz umożliwienia rozwoju małym firmom.
Pomimo wysiłków podejmowanych przez rządy i sektor prywatny, osiągnięcie powszechnego dostępu do energii pozostaje kosztowne i trudne technicznie, szczególnie dla krajów najbardziej dotkniętych zmianami klimatu. Wyzwania te są potęgowane przez wysokie koszty finansowania, niestabilność polityczną i regulacyjną oraz ograniczoną krajową zdolność kredytową, które utrudniają inwestycje energetyczne w całym regionie.
PS Events: AI Action Summit 2025
Don’t miss our next event, taking place at the AI Action Summit in Paris. Register now, and watch live on February 10 as leading thinkers consider what effective AI governance demands.
Register Now
Aby sprostać temu trudnemu wyzwaniu, decydenci polityczni muszą przyjąć nową strategię, koncentrującą się na poprawie koordynacji zainteresowanych stron, zwiększeniu wydajności i umożliwieniu krajom i społecznościom o niższych dochodach przejęcia inicjatywy. Testowanie i skalowanie nowych technologii oraz wdrażanie mechanizmów finansowych o większych zasobach jest również niezbędne dla skutecznych, wielosektorowych programów rządowych.
Koalicja na Rzecz Powszechnego Dostępu do Energii, zainicjowana podczas konferencji Energies of the Amazon w Belém w Brazylii po listopadowym szczycie G20, jest doskonałym przykładem takiego podejścia. Łącząc rządy, firmy prywatne, organizacje wielostronne, instytucje finansujące rozwój oraz grupy obywatelskie, UAC dąży do mobilizacji zasobów, napędzania innowacji i promowania powszechnego dostępu do energii.
Wspierając współpracę między zainteresowanymi stronami, UAC ma na celu promowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Na przykład, rozproszona energia odnawialna, (jak mini-sieci i domowe systemy solarne) stanowi szybszą i bardziej opłacalną alternatywę dla tradycyjnej rozbudowy sieci w odległych regionach o niskim zaludnieniu. Global Energy Alliance for People and Planet, we współpracy z Bankiem Światowym i Między-amerykańskim Bankiem Rozwoju, inwestuje również w sieci kratowe - zdecentralizowane sieci zaprojektowane w celu dostarczania niezawodnej energii elektrycznej do niedostatecznie zaludnionych obszarów.
Wysiłki krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów muszą przyczynić się do realizacji szerszego celu, jakim jest ożywienie globalnych wysiłków na rzecz osiągnięcia 7-ego Celu Zrównoważonego Rozwoju ONZ-tu, który wzywa do zapewnienia powszechnego dostępu do czystej, przystępnej cenowo energii do 2030 roku. Ukierunkowane programy rządowe w Brazylii, takie jak Energies of the Amazon i Light for All (Luz para Todos), pokazują, w jaki sposób podejście wielopodmiotowe może ułatwić sprawiedliwe inicjatywy kierowane przez społeczność.
Przed tegoroczną konferencją COP30 w Belém, decydenci polityczni muszą ponownie ocenić skuteczność globalnej reakcji na egzystencjalne zagrożenie zmianami klimatu i zobowiązać się do odważnych, zdecydowanych działań. Wykorzystując wspólną siłę rządów, społeczeństwa obywatelskiego i sektora prywatnego, możemy odblokować ogromny potencjał krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów w zakresie energii odnawialnej, przekształcając region w model zrównoważonego rozwoju.
Sukcesu nie można jednak mierzyć wyłącznie w megawatach. Rozwiązania energetyczne muszą aktywnie angażować społeczności lokalne i tubylcze oraz zapewniać im znaczącą rolę w planowaniu i podejmowaniu decyzji. Sprawiedliwa transformacja energetyczna to coś więcej niż imperatyw moralny - to jedyny sposób na osiągnięcie globalnych celów klimatycznych, zbudowanie odporności na zmiany klimatu i zapewnienie sprawiedliwego wzrostu.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer