LOMÉ – Al tientallen jaren worstelt de internationale gemeenschap met de uitdaging om een einde te maken aan de extreme armoede, het belangrijkste duurzame ontwikkelingsdoel voor 2030. Ondanks enige vooruitgang blijven we ver achter op schema, met naar schatting zevenhonderd miljoen mensen die nog steeds moeite hebben om te overleven met minder dan 2,15 dollar per dag. In tegenstelling tot de afgelopen decennia hebben we nu echter een oplossing die snel kan worden opgeschaald om het einde van de extreme armoede te versnellen: rechtstreekse cash-overdrachten naar de armste huishoudens.
Het concept zelf is niet nieuw. Geldhulp is effectief gebleken, vooral in noodsituaties. Tijdens de COVID-19 pandemie ontving één op de zes mensen ter wereld enige vorm van geldhulp. Directe cash-transfers zijn krachtige middelen om mensen te helpen hun leven in eigen hand te nemen en te investeren in het welzijn van hun gezin. Daarom nemen hoge- en middeninkomenslanden steeds vaker contante hulp op als een centraal onderdeel van hun sociale vangnetten. Toch wordt naar schatting minder dan vijf procent van de tweehonderd miljard dollar die jaarlijks aan internationale ontwikkeling wordt uitgegeven, besteed aan cash-overdrachten.
De positieve impact van cash transfers is goed gedocumenteerd en onmiskenbaar. De uitkomst van ruim driehonderd gerandomiseerde controletests is dat transfers de inkomens ruimschoots verdubbelen, de schoolinschrijvingen en het ondernemerschap doen toenemen, het overslaan van maaltijden en het optreden van ziektes en depressies doen afnemen, en huiselijk geweld verminderen. Belangrijk is dat ze niet leiden tot minder gewerkte uren of meer uitgaven aan verleidelijke goederen zoals tabak en alcohol. Beter nog, elke dollar overdracht heeft een overloopeffect van ongeveer 2,50 dollar in de lokale economie. Drie jaar na de overdracht verdienen de ontvangers nog steeds meer en zijn ze beter opgeleid. Recent onderzoek uit Kenia toonde aan dat een forfaitaire cash-transfer van vijfhonderd dollar bijzonder effectief was om gezinnen in staat te stellen inkomensgenererende investeringen te doen.
Net zo belangrijk is dat we nu over de technologie beschikken om de armste mensen ter wereld massaal te bereiken met directe transfers. Nieuwe digitale technologieën hebben de kosten drastisch verlaagd en onze capaciteit om veilig geld over te maken naar de armste delen van de wereld vergroot. Tijdens de pandemie gebruikte Togo gegevens van mobiele telefoons en satellietbeelden om mensen die hulp nodig hadden te identificeren en te bereiken. Het NOVISSI-programma maakte gebruik van de basis-USSD-technologie op alle mobiele apparaten (vergelijkbaar met sms) om ontvangers te bereiken en te valideren, en distribueerde 34 miljoen dollar naar 920.000 begunstigden.
De succesvolle pilot in Togo is zorgvuldig onderzocht en wordt nu met steun van de Wereldbank opgeschaald naar een programma van honderd miljoen dollar. Op dezelfde manier heeft India in slechts zes jaar tijd 1,3 miljard mensen ingeschreven in zijn digitale ID-systeem, waardoor de digitale betalingen snel toenamen en naadloze geldoverdrachten naar de meest afgelegen gebieden van het land mogelijk werden.
Nu deze en vele andere programma’s de effectiviteit van geldoverdrachten hebben aangetoond, is de vraag hoe deze oplossing wereldwijd kan worden toegepast. Voortbouwend op de inzichten van een internationale werkgroep die wij onlangs hebben voorgezeten, stellen we voor om een nieuw mondiaal fonds op te richten dat zich richt op het uitroeien van de extreme armoede door middel van rechtstreekse cash-overdrachten. Deze oplossing zou landen helpen om het gebruik van digitale cash-transfers op te schalen door bestaande sociale beschermingsprogramma’s uit te breiden of nieuwe op te starten. Het benodigde geld zou afkomstig zijn van een mix van filantropen, instellingen en regeringen, vergelijkbaar met de manier waarop het Wereldfonds voor de bestrijding van aids, tuberculose en malaria zijn fondsen werft. Cruciaal is dat deze overdrachten niet zouden worden aangeboden ter vervanging van andere interventies, maar eerder als aanvulling daarop.
Don’t miss our next event, taking place at the AI Action Summit in Paris. Register now, and watch live on February 10 as leading thinkers consider what effective AI governance demands.
Register Now
Immers, als gezinnen nog steeds geen toegang hebben tot gezondheidszorg, onderwijs en werkgelegenheid, zal extra geld minder helpen dan zou kunnen. Als aanvullende maatregel zouden de voordelen van dat geld echter verder reiken dan de initiële betaling. Individuen en gezinnen met een mobiel-geldrekening zouden toegang krijgen tot een financiële levenslijn, waardoor ze kunnen sparen, een bedrijf kunnen starten of geld kunnen overmaken vanuit het buitenland. Op schaal versnelt deze infrastructuur de financiële inclusie van gemeenschappen die ondermaats bediend zijn, en stelt het nationale overheden in staat om tijdens rampen noodhulp in contanten aan te bieden en langetermijnvoordelen aan kwetsbare bevolkingsgroepen ten goede te laten komen.
Hoewel rechtstreekse transfers op zich geen einde zullen maken aan de extreme armoede, vormen ze een concrete eerste stap naar het katalyseren van bredere actie. Net als bij de strategie om HIV aan te pakken – waarbij een overeenkomst om anti-retrovirale behandelingen uit te delen voorafging aan grotere hervormingen van gezondheidssystemen en maatregelen om gedragsveranderingen aan te moedigen – kan een snelle, eensgezinde eerste stap een ontmoedigend probleem beter beheersbaar maken dan we dachten.
In de wereld van vandaag zou het onaanvaardbaar moeten zijn dat honderden miljoenen gezinnen nog steeds moeite hebben om aan voedsel en adequaat onderdak te komen. Kinderen zouden niet geconfronteerd mogen worden met achterblijvende groei en ontwikkeling, of met de onmogelijkheid om hun opleiding af te maken. Dit soort armoede is niet alleen pijnlijk; het is een tragische verspilling van menselijk potentieel.
Door tientallen resultaten tegelijkertijd te verbeteren, bieden geldoverdrachten een transformatieve oplossing voor multidimensionale armoede. Ze hebben al bewezen effectief, aanpasbaar en repliceerbaar te zijn, en worden nu elk jaar beter bereikbaar door de groeiende mobiele dekking en verbeterde digitale infrastructuur. Deze technologische verspreiding biedt een historische kans om de cyclus van extreme armoede en wanhoop te doorbreken. Voor het eerst heeft de wereld zowel het geld als de methoden om te slagen. Waar wachten we nog op?
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
While "globalization" typically conjures images of long-distance trade and migration, the concept also encompasses health, the climate, and other forms of international interdependence. The perverse irony is that an anti-globalist America may end up limiting the beneficial forms while amplifying the harmful ones.
worries that we will end up with only harmful long-distance dependencies, rather than beneficial ones.
Though Donald Trump attracted more support than ever from working-class voters in the 2024 US presidential election, he has long embraced an agenda that benefits the wealthiest Americans above all. During his second term, however, Trump seems committed not just to serving America’s ultra-rich, but to letting them wield state power themselves.
Given the United Kingdom’s poor investment performance over the past 30 years, any government would need time and luck to turn things around. For so many critics and commentators to trash the current government’s growth agenda before it has even been launched is counterproductive, if not dangerous.
sees promise in the current government’s economic-policy plan despite its imperfections.
LOMÉ – Al tientallen jaren worstelt de internationale gemeenschap met de uitdaging om een einde te maken aan de extreme armoede, het belangrijkste duurzame ontwikkelingsdoel voor 2030. Ondanks enige vooruitgang blijven we ver achter op schema, met naar schatting zevenhonderd miljoen mensen die nog steeds moeite hebben om te overleven met minder dan 2,15 dollar per dag. In tegenstelling tot de afgelopen decennia hebben we nu echter een oplossing die snel kan worden opgeschaald om het einde van de extreme armoede te versnellen: rechtstreekse cash-overdrachten naar de armste huishoudens.
Het concept zelf is niet nieuw. Geldhulp is effectief gebleken, vooral in noodsituaties. Tijdens de COVID-19 pandemie ontving één op de zes mensen ter wereld enige vorm van geldhulp. Directe cash-transfers zijn krachtige middelen om mensen te helpen hun leven in eigen hand te nemen en te investeren in het welzijn van hun gezin. Daarom nemen hoge- en middeninkomenslanden steeds vaker contante hulp op als een centraal onderdeel van hun sociale vangnetten. Toch wordt naar schatting minder dan vijf procent van de tweehonderd miljard dollar die jaarlijks aan internationale ontwikkeling wordt uitgegeven, besteed aan cash-overdrachten.
De positieve impact van cash transfers is goed gedocumenteerd en onmiskenbaar. De uitkomst van ruim driehonderd gerandomiseerde controletests is dat transfers de inkomens ruimschoots verdubbelen, de schoolinschrijvingen en het ondernemerschap doen toenemen, het overslaan van maaltijden en het optreden van ziektes en depressies doen afnemen, en huiselijk geweld verminderen. Belangrijk is dat ze niet leiden tot minder gewerkte uren of meer uitgaven aan verleidelijke goederen zoals tabak en alcohol. Beter nog, elke dollar overdracht heeft een overloopeffect van ongeveer 2,50 dollar in de lokale economie. Drie jaar na de overdracht verdienen de ontvangers nog steeds meer en zijn ze beter opgeleid. Recent onderzoek uit Kenia toonde aan dat een forfaitaire cash-transfer van vijfhonderd dollar bijzonder effectief was om gezinnen in staat te stellen inkomensgenererende investeringen te doen.
Net zo belangrijk is dat we nu over de technologie beschikken om de armste mensen ter wereld massaal te bereiken met directe transfers. Nieuwe digitale technologieën hebben de kosten drastisch verlaagd en onze capaciteit om veilig geld over te maken naar de armste delen van de wereld vergroot. Tijdens de pandemie gebruikte Togo gegevens van mobiele telefoons en satellietbeelden om mensen die hulp nodig hadden te identificeren en te bereiken. Het NOVISSI-programma maakte gebruik van de basis-USSD-technologie op alle mobiele apparaten (vergelijkbaar met sms) om ontvangers te bereiken en te valideren, en distribueerde 34 miljoen dollar naar 920.000 begunstigden.
De succesvolle pilot in Togo is zorgvuldig onderzocht en wordt nu met steun van de Wereldbank opgeschaald naar een programma van honderd miljoen dollar. Op dezelfde manier heeft India in slechts zes jaar tijd 1,3 miljard mensen ingeschreven in zijn digitale ID-systeem, waardoor de digitale betalingen snel toenamen en naadloze geldoverdrachten naar de meest afgelegen gebieden van het land mogelijk werden.
Nu deze en vele andere programma’s de effectiviteit van geldoverdrachten hebben aangetoond, is de vraag hoe deze oplossing wereldwijd kan worden toegepast. Voortbouwend op de inzichten van een internationale werkgroep die wij onlangs hebben voorgezeten, stellen we voor om een nieuw mondiaal fonds op te richten dat zich richt op het uitroeien van de extreme armoede door middel van rechtstreekse cash-overdrachten. Deze oplossing zou landen helpen om het gebruik van digitale cash-transfers op te schalen door bestaande sociale beschermingsprogramma’s uit te breiden of nieuwe op te starten. Het benodigde geld zou afkomstig zijn van een mix van filantropen, instellingen en regeringen, vergelijkbaar met de manier waarop het Wereldfonds voor de bestrijding van aids, tuberculose en malaria zijn fondsen werft. Cruciaal is dat deze overdrachten niet zouden worden aangeboden ter vervanging van andere interventies, maar eerder als aanvulling daarop.
PS Events: AI Action Summit 2025
Don’t miss our next event, taking place at the AI Action Summit in Paris. Register now, and watch live on February 10 as leading thinkers consider what effective AI governance demands.
Register Now
Immers, als gezinnen nog steeds geen toegang hebben tot gezondheidszorg, onderwijs en werkgelegenheid, zal extra geld minder helpen dan zou kunnen. Als aanvullende maatregel zouden de voordelen van dat geld echter verder reiken dan de initiële betaling. Individuen en gezinnen met een mobiel-geldrekening zouden toegang krijgen tot een financiële levenslijn, waardoor ze kunnen sparen, een bedrijf kunnen starten of geld kunnen overmaken vanuit het buitenland. Op schaal versnelt deze infrastructuur de financiële inclusie van gemeenschappen die ondermaats bediend zijn, en stelt het nationale overheden in staat om tijdens rampen noodhulp in contanten aan te bieden en langetermijnvoordelen aan kwetsbare bevolkingsgroepen ten goede te laten komen.
Hoewel rechtstreekse transfers op zich geen einde zullen maken aan de extreme armoede, vormen ze een concrete eerste stap naar het katalyseren van bredere actie. Net als bij de strategie om HIV aan te pakken – waarbij een overeenkomst om anti-retrovirale behandelingen uit te delen voorafging aan grotere hervormingen van gezondheidssystemen en maatregelen om gedragsveranderingen aan te moedigen – kan een snelle, eensgezinde eerste stap een ontmoedigend probleem beter beheersbaar maken dan we dachten.
In de wereld van vandaag zou het onaanvaardbaar moeten zijn dat honderden miljoenen gezinnen nog steeds moeite hebben om aan voedsel en adequaat onderdak te komen. Kinderen zouden niet geconfronteerd mogen worden met achterblijvende groei en ontwikkeling, of met de onmogelijkheid om hun opleiding af te maken. Dit soort armoede is niet alleen pijnlijk; het is een tragische verspilling van menselijk potentieel.
Door tientallen resultaten tegelijkertijd te verbeteren, bieden geldoverdrachten een transformatieve oplossing voor multidimensionale armoede. Ze hebben al bewezen effectief, aanpasbaar en repliceerbaar te zijn, en worden nu elk jaar beter bereikbaar door de groeiende mobiele dekking en verbeterde digitale infrastructuur. Deze technologische verspreiding biedt een historische kans om de cyclus van extreme armoede en wanhoop te doorbreken. Voor het eerst heeft de wereld zowel het geld als de methoden om te slagen. Waar wachten we nog op?
Vertaling: Menno Grootveld