GENÈVE – Tot de meest schokkende beelden van de COVID-19-pandemie behoorden die van mensen die naar lucht snakten, niet in staat waren om te ademen, waarbij het zuurstofgehalte in hun bloed zo sterk was afgenomen dat sommigen stierven in ambulances die voor ziekenhuizen in de rij stonden. In rijkere landen was er een paniekerige haast om de capaciteit van de beademingsapparatuur uit te breiden teneinde het hoofd te kunnen bieden aan de golf van mensen met acute ademnood. In landen als India en Kenia was er een nog wanhopiger stormloop om zuurstofflessen te vinden voor dierbaren. In lage- en middeninkomenslanden beschikten negen van de tien ziekenhuizen niet over de apparatuur om zuurstoftherapie te geven.
GENÈVE – Tot de meest schokkende beelden van de COVID-19-pandemie behoorden die van mensen die naar lucht snakten, niet in staat waren om te ademen, waarbij het zuurstofgehalte in hun bloed zo sterk was afgenomen dat sommigen stierven in ambulances die voor ziekenhuizen in de rij stonden. In rijkere landen was er een paniekerige haast om de capaciteit van de beademingsapparatuur uit te breiden teneinde het hoofd te kunnen bieden aan de golf van mensen met acute ademnood. In landen als India en Kenia was er een nog wanhopiger stormloop om zuurstofflessen te vinden voor dierbaren. In lage- en middeninkomenslanden beschikten negen van de tien ziekenhuizen niet over de apparatuur om zuurstoftherapie te geven.