DAR ES SALAAM – Het is drie jaar geleden dat de wereldleiders zich hebben vastgelegd op een van de stoutmoedigste doelstellingen ooit in de geschiedenis van de volksgezondheid: het bereiken van universele gezondheidszorg in de hele wereld in 2030. Het verwezenlijken van deze doelstelling zal betekenen dat alle mensen waar dan ook ter wereld toegang zullen hebben tot betaalbare zorg, zowel om te voorkomen dat ze ziek worden als om ze te kunnen behandelen als ze ziek zijn.
De belangen zijn eenvoudigweg te groot om deze belofte niet waar te maken. We kunnen de armoede niet uitroeien, mensen niet tegen pandemieën beschermen, de gendergelijkheid niet bevorderen, en ook geen van de andere Sustainable Development Goals (SDGs, Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen) bereiken zonder de vooruitgang op weg naar universele gezondheidszorg te versnellen.
Gelukkig beginnen de nationale leiders nu concrete stappen te zetten op weg naar uitbreiding van de toegang tot gezondheidszorg. Zoals ik, net als vele anderen, ben gaan beseffen, hangt het behalen van succes af van de vraag of we in de eerste plaats een van de belangrijkste uitdagingen in de gezondheidszorg kunnen overwinnen: de overdreven gefragmenteerde aanpak van het bieden van zorg. In plaats van telkens één ziekte te behandelen, moeten we systemen inrichten waarbij de diverse gezondheidsbehoeften van mensen naast elkaar worden behandeld. Iedere vrouw moet zich tot een vertrouwde provider in haar gemeenschap kunnen wenden om gezinsplanningdiensten te verkrijgen voor haarzelf, routinematige inentingen voor haar kinderen, of diabetesbehandelingen voor ouder wordende familieleden.
De beste manier waarop landen een meer geïntegreerde benadering kunnen verwezenlijken is de versterking van de eerstelijnszorg, die voor de meeste mensen het eerste punt van contact met het gezondheidszorgsysteem vormt. De verstrekkers van eerstelijnszorg kunnen in ruim 80% van de gezondheidszorgbehoeften voorzien. En omdat eerstelijnszorg aan zowel arm als rijk wordt geleverd, is het de basis van een eerlijke en rechtvaardige samenleving.
Nadat ze deze potentiële voordelen hadden onderkend, zijn de wereldleiders onlangs bijeengekomen op de Global Conference on Primary Health Care (Mondiale Conferentie over Eerstelijnszorg) in Astana, Kazachstan, om een nieuwe verklaring te ondertekenen waarin ze beloven de eerstelijnsgezondheidszorg in hun respectievelijke landen te zullen versterken. Maar nu begint het zware werk pas. Nu de nationale leiders zich afvragen hoe ze het best aan hun verplichtingen kunnen voldoen, zou ik twee factoren willen benadrukken die van cruciaal belang zijn voor het boeken van vooruitgang.
In de eerste plaats moeten we vasthouden aan de politieke wil om de eerstelijnszorg te versterken en universele gezondheidszorg te verwezenlijken. Voor dat doel heeft directeur-generaal Tedros Adhanom Ghebreyesus van de Wereldgezondheidsorganisatie de staats- en regeringsleiders onlangs opgeroepen nog dit jaar concrete hervormingen in deze richting te ondernemen.
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
Op grond van mijn eigen ervaringen als voormalig president van Tanzania weet ik dat volhardend en gedegen leiderschap aan de top noodzakelijk is om de complexe machinerie van de overheid in beweging te krijgen. Dat is de reden dat ik me heb aangesloten bij de lobby-organisatie op het gebied van de volksgezondheid Access Challenge om de “One by One: Target 2030”-campagne te lanceren, in de coulissen van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties dit jaar.
Als onderdeel van de campagne zal ik leiders in heel Afrika ontmoeten om hen aan te moedigen tastbare stappen te zetten op weg naar de versterking van de eerstelijnszorg. Het doel is de bescherming van het fundamentele recht op gezondheid van ieder kind, iedere adolescent, en iedere moeder en familie.
De tweede sleutel tot vooruitgang is het verkrijgen van betere gegevens, zodat we kunnen monitoren wat we bereikt hebben en welk werk ons nog te doen staat. Betrouwbare gegevens zijn nodig om te kunnen vaststellen of mensen stuiten op financiële of geografische obstakels voor goede gezondheidszorg; of de zorg veilig en effectief kan worden toegediend; en of de zorg de meest gemarginaliseerde groepen in de samenleving bereikt.
Nationale leiders en volksgezondheidfunctionarissen moeten dit allemaal (en nog meer) weten om zwakten te kunnen identificeren in het systeem van de eerstelijnszorg en gebieden te kunnen aanwijzen die voor verbetering in aanmerking komen. Gegevens zijn ook een belangrijk instrument voor lobby-organisaties en doorsneeburgers die de vooruitgang willen kunnen meten, leiders aansprakelijk willen kunnen stellen, en de zorg willen kunnen eisen die zij nodig hebben en verdienen. Toch wordt het verzamelen van gegevens maar al te vaak, en ondanks hun vermogen om verbeteringen te suggereren en de aansprakelijkheid te bevorderen, als iets onbelangrijks afgedaan.
Het Primary Health Care Performance Initiative (PHCPI, Initiatief ter Bevordering van de Eerstelijnszorg) werkt er hard aan om dit probleem aan te pakken. Op de Mondiale Conferentie over Eerstelijnszorg heeft de PHCPI samen met diverse landen over de hele wereld een nieuw instrument gelanceerd om beleidsmakers en providers te helpen de zorg te verbeteren. Met Vital Signs Profiles kunnen ze snel toegang verkrijgen tot informatie over de eerstelijnszorg die nuttig en makkelijk te begrijpen is.
Nu ik de Afrikaanse leiders één voor één ga bezoeken, kijk ik uit naar de dag waarop we de universele gezondheidszorg zullen hebben verwezenlijkt voor de 7,7 miljard mensen op aarde. Met politieke toezeggingen op hoog niveau en nieuwe instrumenten voor het bevorderen van de toegang tot zorg en het versterken van de aansprakelijkheid heb ik er het volste vertrouwen in dat we deze ambitieuze visie zullen kunnen realiseren.
On this year's World AIDS Day, millions of people with HIV still do not have access to life-saving treatment, while millions more do not even know that they have the disease. This is a grave injustice, and it speaks to an even larger problem around the world: health is not being afforded the protection it deserves as a fundamental human right.
explain what it will take to ensure that Sustainable Development Goal 3 is achieved by 2030.
With German voters clearly demanding comprehensive change, the far right has been capitalizing on the public's discontent and benefiting from broader global political trends. If the country's democratic parties cannot deliver, they may soon find that they are no longer the mainstream.
explains why the outcome may decide whether the political “firewall” against the far right can hold.
The Russian and (now) American vision of "peace" in Ukraine would be no peace at all. The immediate task for Europe is not only to navigate Donald’s Trump unilateral pursuit of a settlement, but also to ensure that any deal does not increase the likelihood of an even wider war.
sees a Korea-style armistice with security guarantees as the only viable option in Ukraine.
Rather than engage in lengthy discussions to pry concessions from Russia, US President Donald Trump seems committed to giving the Kremlin whatever it wants to end the Ukraine war. But rewarding the aggressor and punishing the victim would amount to setting the stage for the next war.
warns that by punishing the victim, the US is setting up Europe for another war.
Within his first month back in the White House, Donald Trump has upended US foreign policy and launched an all-out assault on the country’s constitutional order. With US institutions bowing or buckling as the administration takes executive power to unprecedented extremes, the establishment of an authoritarian regime cannot be ruled out.
The rapid advance of AI might create the illusion that we have created a form of algorithmic intelligence capable of understanding us as deeply as we understand one another. But these systems will always lack the essential qualities of human intelligence.
explains why even cutting-edge innovations are not immune to the world’s inherent unpredictability.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
DAR ES SALAAM – Het is drie jaar geleden dat de wereldleiders zich hebben vastgelegd op een van de stoutmoedigste doelstellingen ooit in de geschiedenis van de volksgezondheid: het bereiken van universele gezondheidszorg in de hele wereld in 2030. Het verwezenlijken van deze doelstelling zal betekenen dat alle mensen waar dan ook ter wereld toegang zullen hebben tot betaalbare zorg, zowel om te voorkomen dat ze ziek worden als om ze te kunnen behandelen als ze ziek zijn.
De belangen zijn eenvoudigweg te groot om deze belofte niet waar te maken. We kunnen de armoede niet uitroeien, mensen niet tegen pandemieën beschermen, de gendergelijkheid niet bevorderen, en ook geen van de andere Sustainable Development Goals (SDGs, Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen) bereiken zonder de vooruitgang op weg naar universele gezondheidszorg te versnellen.
Gelukkig beginnen de nationale leiders nu concrete stappen te zetten op weg naar uitbreiding van de toegang tot gezondheidszorg. Zoals ik, net als vele anderen, ben gaan beseffen, hangt het behalen van succes af van de vraag of we in de eerste plaats een van de belangrijkste uitdagingen in de gezondheidszorg kunnen overwinnen: de overdreven gefragmenteerde aanpak van het bieden van zorg. In plaats van telkens één ziekte te behandelen, moeten we systemen inrichten waarbij de diverse gezondheidsbehoeften van mensen naast elkaar worden behandeld. Iedere vrouw moet zich tot een vertrouwde provider in haar gemeenschap kunnen wenden om gezinsplanningdiensten te verkrijgen voor haarzelf, routinematige inentingen voor haar kinderen, of diabetesbehandelingen voor ouder wordende familieleden.
De beste manier waarop landen een meer geïntegreerde benadering kunnen verwezenlijken is de versterking van de eerstelijnszorg, die voor de meeste mensen het eerste punt van contact met het gezondheidszorgsysteem vormt. De verstrekkers van eerstelijnszorg kunnen in ruim 80% van de gezondheidszorgbehoeften voorzien. En omdat eerstelijnszorg aan zowel arm als rijk wordt geleverd, is het de basis van een eerlijke en rechtvaardige samenleving.
Nadat ze deze potentiële voordelen hadden onderkend, zijn de wereldleiders onlangs bijeengekomen op de Global Conference on Primary Health Care (Mondiale Conferentie over Eerstelijnszorg) in Astana, Kazachstan, om een nieuwe verklaring te ondertekenen waarin ze beloven de eerstelijnsgezondheidszorg in hun respectievelijke landen te zullen versterken. Maar nu begint het zware werk pas. Nu de nationale leiders zich afvragen hoe ze het best aan hun verplichtingen kunnen voldoen, zou ik twee factoren willen benadrukken die van cruciaal belang zijn voor het boeken van vooruitgang.
In de eerste plaats moeten we vasthouden aan de politieke wil om de eerstelijnszorg te versterken en universele gezondheidszorg te verwezenlijken. Voor dat doel heeft directeur-generaal Tedros Adhanom Ghebreyesus van de Wereldgezondheidsorganisatie de staats- en regeringsleiders onlangs opgeroepen nog dit jaar concrete hervormingen in deze richting te ondernemen.
Winter Sale: Save 40% on a new PS subscription
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
Op grond van mijn eigen ervaringen als voormalig president van Tanzania weet ik dat volhardend en gedegen leiderschap aan de top noodzakelijk is om de complexe machinerie van de overheid in beweging te krijgen. Dat is de reden dat ik me heb aangesloten bij de lobby-organisatie op het gebied van de volksgezondheid Access Challenge om de “One by One: Target 2030”-campagne te lanceren, in de coulissen van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties dit jaar.
Als onderdeel van de campagne zal ik leiders in heel Afrika ontmoeten om hen aan te moedigen tastbare stappen te zetten op weg naar de versterking van de eerstelijnszorg. Het doel is de bescherming van het fundamentele recht op gezondheid van ieder kind, iedere adolescent, en iedere moeder en familie.
De tweede sleutel tot vooruitgang is het verkrijgen van betere gegevens, zodat we kunnen monitoren wat we bereikt hebben en welk werk ons nog te doen staat. Betrouwbare gegevens zijn nodig om te kunnen vaststellen of mensen stuiten op financiële of geografische obstakels voor goede gezondheidszorg; of de zorg veilig en effectief kan worden toegediend; en of de zorg de meest gemarginaliseerde groepen in de samenleving bereikt.
Nationale leiders en volksgezondheidfunctionarissen moeten dit allemaal (en nog meer) weten om zwakten te kunnen identificeren in het systeem van de eerstelijnszorg en gebieden te kunnen aanwijzen die voor verbetering in aanmerking komen. Gegevens zijn ook een belangrijk instrument voor lobby-organisaties en doorsneeburgers die de vooruitgang willen kunnen meten, leiders aansprakelijk willen kunnen stellen, en de zorg willen kunnen eisen die zij nodig hebben en verdienen. Toch wordt het verzamelen van gegevens maar al te vaak, en ondanks hun vermogen om verbeteringen te suggereren en de aansprakelijkheid te bevorderen, als iets onbelangrijks afgedaan.
Het Primary Health Care Performance Initiative (PHCPI, Initiatief ter Bevordering van de Eerstelijnszorg) werkt er hard aan om dit probleem aan te pakken. Op de Mondiale Conferentie over Eerstelijnszorg heeft de PHCPI samen met diverse landen over de hele wereld een nieuw instrument gelanceerd om beleidsmakers en providers te helpen de zorg te verbeteren. Met Vital Signs Profiles kunnen ze snel toegang verkrijgen tot informatie over de eerstelijnszorg die nuttig en makkelijk te begrijpen is.
Nu ik de Afrikaanse leiders één voor één ga bezoeken, kijk ik uit naar de dag waarop we de universele gezondheidszorg zullen hebben verwezenlijkt voor de 7,7 miljard mensen op aarde. Met politieke toezeggingen op hoog niveau en nieuwe instrumenten voor het bevorderen van de toegang tot zorg en het versterken van de aansprakelijkheid heb ik er het volste vertrouwen in dat we deze ambitieuze visie zullen kunnen realiseren.
Vertaling: Menno Grootveld