GENÈVE – Als speciale afgezanten voor COVID-19 van de directeur-generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) hebben wij met eigen ogen de intensiteit van het leed dat door de pandemie is teweeggebracht gezien, vooral in armere gemeenschappen. Deze ingrijpende tragedie heeft zich voor onze ogen ontwikkeld, en het einde is nog lang niet in zicht.
Op grond van onze ervaring is de eerste prioriteit bij het reageren op een besmettelijke ziekte het redden van levens, en het beschermen van de gezondheid en het welzijn van huidige en toekomstige generaties. Tegelijkertijd maken wij ons steeds meer zorgen over de enorme sociale en economische schade die COVID-19 heeft aangericht. Nu overal mensen worstelen om hun middelen van bestaan te behouden onder de constante dreiging van het coronavirus, is duidelijk geworden dat deze pandemie meer is dan een noodsituatie op gezondheidsgebied. Het is een wereldwijde crisis van de hele samenleving geworden.
In deze context is een van onze grootste angsten dat de vooruitzichten van toekomstige generaties na tientallen jaren van verbetering plotseling zijn gekelderd. In sommige regioʼs is er sprake van een ommekeer in de vooruitgang die de afgelopen twintig jaar is geboekt. Verworvenheden zoals meer werkgelegenheid, meer essentiële diensten en beter onderwijs (vooral voor meisjes) staan op de tocht. Dat geldt ook voor verbeteringen op het gebied van infrastructuur, drinkwater en sanitaire voorzieningen, ziektebestrijding, politieke stabiliteit en bestuursinstellingen.
Dit verlies aan dynamiek in de richting van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen voor 2030 zal verstrekkende kosten met zich meebrengen, waarvan de meest kwetsbaren het merendeel zullen moeten dragen. Denk maar aan de uitrol van vaccins. Dankzij een buitengewone wereldwijde wetenschappelijke samenwerking heeft de internationale gemeenschap een Access to COVID-19 Tools Accelerator (ACT-A) gecreëerd om het delen van technologie te vergemakkelijken, en de COVID-19 Vaccine Global Access (COVAX)-faciliteit om vaccins op een billijke en efficiënte manier over de hele wereld te leveren.
Maar hoewel er wereldwijd honderden miljoenen vaccindoses zijn toegediend, zijn er grote verschillen. In landen met hoge inkomens zijn de vaccinvoorraden toereikend om gemiddeld ongeveer één op de vier mensen te voorzien; in landen met lage inkomens is dit slechts één op de vijfhonderd. Het zou nu vanzelfsprekend moeten zijn dat niemand veilig is totdat we deze geavanceerde technologieën voor iedereen beschikbaar hebben gemaakt. Hoe langer we wachten, des te groter het risico dat er gevaarlijke nieuwe varianten van het virus opduiken.
SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt, is zeker niet de laatste besmettelijke ziekteverwekker waarmee de mensheid te maken zal krijgen. Maar het zou wel eens de laatste kunnen zijn die zulke exorbitante kosten veroorzaakt. Of de volgende pandemie kan worden voorkomen is een zaak die ons allen aangaat. Het succes zal afhangen van de toezeggingen van alle landen om de International Health Regulations toe te passen, het wettelijk kader van de WHO waarin is vastgelegd hoe zij zich moeten voorbereiden op en moeten reageren op de grensoverschrijdende overdracht van ziekteverwekkers en andere noodsituaties op gezondheidsgebied.
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
Naast het uitvoeren van deze bestaande maatregelen moeten de wereldleiders zes extra stappen zetten. In de eerste plaats moeten we de investeringen in wereldwijde paraatheid drastisch opvoeren, zodat we de volgende potentiële pandemie zo vroeg mogelijk kunnen opmerken. Er is inmiddels ruimschoots bewezen wat goed werkt, en we hebben de nodige ervaring opgedaan om de nodige systemen overal naar behoren te laten functioneren. Alle landen moeten zich ertoe verbinden relevante informatie snel te delen en de betrouwbaarheid ervan te garanderen.
In de tweede plaats moeten we meer doen om te voorkomen dat ziekteverwekkers van dieren en de natuurlijke omgeving op de mens overspringen. Dit betekent dat we ons bewust moeten zijn van de risicoʼs van kruisbesmetting en dat we moeten kiezen voor een ʻOne Healthʼ-benadering, waarin we ons bewust zijn van de biologische onderlinge afhankelijkheid en van onze gezamenlijke verplichting om kwetsbare ecosystemen te beschermen.
In de derde plaats moeten we ervoor zorgen dat alle landen snel kunnen reageren wanneer de alarmbellen beginnen te rinkelen. Er is dringend behoefte aan meer investeringen in lokale, nationale en regionale gezondheidsstelsels, met name in die stelsels die momenteel niet over de nodige capaciteit voor snelle opsporing en reactie beschikken.
In de vierde plaats moeten overheidsfunctionarissen blijk geven van verlicht leiderschap door zich in te zetten voor en deel te nemen aan constructieve internationale samenwerking, zonder welke de wereld altijd risicoʼs zal blijven lopen. Als gezanten van de WHO vinden wij de oproep van 26 staatshoofden en regeringsleiders, de voorzitter van de Europese Raad en WHO-directeur-generaal Tedros Adhanom Ghebreyesus voor een internationaal verdrag inzake de paraatheid voor pandemieën bemoedigend. Deze inspanning kan een solide basis bieden voor coördinatie op hoog niveau tussen regeringen. Idealiter zou dit resulteren in een nieuw verdrag dat de International Health Regulations aanvult en dat alle nationale stelsels die dat nodig hebben, gelijktijdig moderniseert.
In de vijfde plaats moeten wij de internationale samenwerking intensiveren om de vaccins, diagnostica en behandelingen te ontwikkelen en te verstrekken die nodig zijn om een universele dekking van de gezondheidszorg te bereiken. Dit betekent dat moet worden voortgebouwd op initiatieven zoals ACT-A om een permanent, toekomstgericht mechanisme in te stellen om te zorgen voor billijke toegang tot essentiële gezondheidstechnologieën voor iedereen die ze nodig heeft.
Ten slotte, en bovenal, moet het antwoord op deze crisis dringend worden bijgesteld. Iedereen moet zich opnieuw verbinden tot de ondersteuning van een enkelvoudige en samenhangende strategie die is gebaseerd op billijkheid en rechtvaardigheid, die wordt gedreven door een eenduidige focus om zo snel mogelijk een einde te maken aan de pandemie, en die aansluit bij de mantra van de WHO: solidariteit, wetenschap en oplossingen.
Als speciale gezanten voor COVID-19 zullen wij landen en gemeenschappen blijven steunen bij hun aanpak van deze crisis. De taak is nu om zoveel mogelijk schade te voorkomen en te beperken, hetgeen gezamenlijke actie binnen en tussen landen zal vereisen om het juiste volksgezondheidsbeleid te implementeren en capaciteit op te bouwen waar die tekortschiet. Het volhouden van deze inspanningen zal van cruciaal belang zijn, omdat het nog vele maanden – zelfs jaren – zal duren voordat vaccins tegen de huidige en toekomstige varianten van het virus voor iedereen toegankelijk zijn.
Wij dringen er bij iedereen op aan zijn steentje bij te dragen aan de preventie van, de voorbereiding op en de beheersing van de volgende uitbraak. Bovenal doen wij een beroep op de leiders van vandaag om de solidariteit op te brengen die nodig is om samen te werken voor het algemeen belang. Wat de leiders nu beslissen te doen, zal gevolgen hebben voor iedereen die vandaag leeft – en morgen.
Dit commentaar is mede geschreven door John Nkengasong, directeur van de African Centres for Disease Control and Prevention; Mirta Roses, voormalig regionaal directeur van de WHO voor de Amerikaʼs, en Samba Sow, directeur-generaal van het Center for Vaccine Development in Mali.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
According to the incoming chair of US President Donald Trump’s
Council of Economic Advisers, America runs large trade deficits and
struggles to compete in manufacturing because foreign demand for US
financial assets has made the dollar too strong. It is not a persuasive
argument.
is unpersuaded by the argument made by presidential advisers for unilaterally restructuring global trade.
By launching new trade wars and ordering the creation of a Bitcoin reserve, Donald Trump is assuming that US trade partners will pay any price to maintain access to the American market. But if he is wrong about that, the dominance of the US dollar, and all the advantages it confers, could be lost indefinitely.
doubts the US administration can preserve the greenback’s status while pursuing its trade and crypto policies.
Diane Coyle
suggests ways to account for “free” digital services in economic frameworks, considers how to prevent the emergence of AI monopolies, warns that cutting funding for basic research is tantamount to destroying the US economy’s foundations, and more.
GENÈVE – Als speciale afgezanten voor COVID-19 van de directeur-generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) hebben wij met eigen ogen de intensiteit van het leed dat door de pandemie is teweeggebracht gezien, vooral in armere gemeenschappen. Deze ingrijpende tragedie heeft zich voor onze ogen ontwikkeld, en het einde is nog lang niet in zicht.
Op grond van onze ervaring is de eerste prioriteit bij het reageren op een besmettelijke ziekte het redden van levens, en het beschermen van de gezondheid en het welzijn van huidige en toekomstige generaties. Tegelijkertijd maken wij ons steeds meer zorgen over de enorme sociale en economische schade die COVID-19 heeft aangericht. Nu overal mensen worstelen om hun middelen van bestaan te behouden onder de constante dreiging van het coronavirus, is duidelijk geworden dat deze pandemie meer is dan een noodsituatie op gezondheidsgebied. Het is een wereldwijde crisis van de hele samenleving geworden.
In deze context is een van onze grootste angsten dat de vooruitzichten van toekomstige generaties na tientallen jaren van verbetering plotseling zijn gekelderd. In sommige regioʼs is er sprake van een ommekeer in de vooruitgang die de afgelopen twintig jaar is geboekt. Verworvenheden zoals meer werkgelegenheid, meer essentiële diensten en beter onderwijs (vooral voor meisjes) staan op de tocht. Dat geldt ook voor verbeteringen op het gebied van infrastructuur, drinkwater en sanitaire voorzieningen, ziektebestrijding, politieke stabiliteit en bestuursinstellingen.
Dit verlies aan dynamiek in de richting van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen voor 2030 zal verstrekkende kosten met zich meebrengen, waarvan de meest kwetsbaren het merendeel zullen moeten dragen. Denk maar aan de uitrol van vaccins. Dankzij een buitengewone wereldwijde wetenschappelijke samenwerking heeft de internationale gemeenschap een Access to COVID-19 Tools Accelerator (ACT-A) gecreëerd om het delen van technologie te vergemakkelijken, en de COVID-19 Vaccine Global Access (COVAX)-faciliteit om vaccins op een billijke en efficiënte manier over de hele wereld te leveren.
Maar hoewel er wereldwijd honderden miljoenen vaccindoses zijn toegediend, zijn er grote verschillen. In landen met hoge inkomens zijn de vaccinvoorraden toereikend om gemiddeld ongeveer één op de vier mensen te voorzien; in landen met lage inkomens is dit slechts één op de vijfhonderd. Het zou nu vanzelfsprekend moeten zijn dat niemand veilig is totdat we deze geavanceerde technologieën voor iedereen beschikbaar hebben gemaakt. Hoe langer we wachten, des te groter het risico dat er gevaarlijke nieuwe varianten van het virus opduiken.
SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt, is zeker niet de laatste besmettelijke ziekteverwekker waarmee de mensheid te maken zal krijgen. Maar het zou wel eens de laatste kunnen zijn die zulke exorbitante kosten veroorzaakt. Of de volgende pandemie kan worden voorkomen is een zaak die ons allen aangaat. Het succes zal afhangen van de toezeggingen van alle landen om de International Health Regulations toe te passen, het wettelijk kader van de WHO waarin is vastgelegd hoe zij zich moeten voorbereiden op en moeten reageren op de grensoverschrijdende overdracht van ziekteverwekkers en andere noodsituaties op gezondheidsgebied.
Winter Sale: Save 40% on a new PS subscription
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
Naast het uitvoeren van deze bestaande maatregelen moeten de wereldleiders zes extra stappen zetten. In de eerste plaats moeten we de investeringen in wereldwijde paraatheid drastisch opvoeren, zodat we de volgende potentiële pandemie zo vroeg mogelijk kunnen opmerken. Er is inmiddels ruimschoots bewezen wat goed werkt, en we hebben de nodige ervaring opgedaan om de nodige systemen overal naar behoren te laten functioneren. Alle landen moeten zich ertoe verbinden relevante informatie snel te delen en de betrouwbaarheid ervan te garanderen.
In de tweede plaats moeten we meer doen om te voorkomen dat ziekteverwekkers van dieren en de natuurlijke omgeving op de mens overspringen. Dit betekent dat we ons bewust moeten zijn van de risicoʼs van kruisbesmetting en dat we moeten kiezen voor een ʻOne Healthʼ-benadering, waarin we ons bewust zijn van de biologische onderlinge afhankelijkheid en van onze gezamenlijke verplichting om kwetsbare ecosystemen te beschermen.
In de derde plaats moeten we ervoor zorgen dat alle landen snel kunnen reageren wanneer de alarmbellen beginnen te rinkelen. Er is dringend behoefte aan meer investeringen in lokale, nationale en regionale gezondheidsstelsels, met name in die stelsels die momenteel niet over de nodige capaciteit voor snelle opsporing en reactie beschikken.
In de vierde plaats moeten overheidsfunctionarissen blijk geven van verlicht leiderschap door zich in te zetten voor en deel te nemen aan constructieve internationale samenwerking, zonder welke de wereld altijd risicoʼs zal blijven lopen. Als gezanten van de WHO vinden wij de oproep van 26 staatshoofden en regeringsleiders, de voorzitter van de Europese Raad en WHO-directeur-generaal Tedros Adhanom Ghebreyesus voor een internationaal verdrag inzake de paraatheid voor pandemieën bemoedigend. Deze inspanning kan een solide basis bieden voor coördinatie op hoog niveau tussen regeringen. Idealiter zou dit resulteren in een nieuw verdrag dat de International Health Regulations aanvult en dat alle nationale stelsels die dat nodig hebben, gelijktijdig moderniseert.
In de vijfde plaats moeten wij de internationale samenwerking intensiveren om de vaccins, diagnostica en behandelingen te ontwikkelen en te verstrekken die nodig zijn om een universele dekking van de gezondheidszorg te bereiken. Dit betekent dat moet worden voortgebouwd op initiatieven zoals ACT-A om een permanent, toekomstgericht mechanisme in te stellen om te zorgen voor billijke toegang tot essentiële gezondheidstechnologieën voor iedereen die ze nodig heeft.
Ten slotte, en bovenal, moet het antwoord op deze crisis dringend worden bijgesteld. Iedereen moet zich opnieuw verbinden tot de ondersteuning van een enkelvoudige en samenhangende strategie die is gebaseerd op billijkheid en rechtvaardigheid, die wordt gedreven door een eenduidige focus om zo snel mogelijk een einde te maken aan de pandemie, en die aansluit bij de mantra van de WHO: solidariteit, wetenschap en oplossingen.
Als speciale gezanten voor COVID-19 zullen wij landen en gemeenschappen blijven steunen bij hun aanpak van deze crisis. De taak is nu om zoveel mogelijk schade te voorkomen en te beperken, hetgeen gezamenlijke actie binnen en tussen landen zal vereisen om het juiste volksgezondheidsbeleid te implementeren en capaciteit op te bouwen waar die tekortschiet. Het volhouden van deze inspanningen zal van cruciaal belang zijn, omdat het nog vele maanden – zelfs jaren – zal duren voordat vaccins tegen de huidige en toekomstige varianten van het virus voor iedereen toegankelijk zijn.
Wij dringen er bij iedereen op aan zijn steentje bij te dragen aan de preventie van, de voorbereiding op en de beheersing van de volgende uitbraak. Bovenal doen wij een beroep op de leiders van vandaag om de solidariteit op te brengen die nodig is om samen te werken voor het algemeen belang. Wat de leiders nu beslissen te doen, zal gevolgen hebben voor iedereen die vandaag leeft – en morgen.
Dit commentaar is mede geschreven door John Nkengasong, directeur van de African Centres for Disease Control and Prevention; Mirta Roses, voormalig regionaal directeur van de WHO voor de Amerikaʼs, en Samba Sow, directeur-generaal van het Center for Vaccine Development in Mali.
Vertaling: Menno Grootveld